بچه ها را در بزرگراه اینترنت تنها نگذارید

درجهان بیش از ۱۰ میلیون کودک با اینترنت سر و کار دارند آنها برای دستیابی به اطلاعات و برقراری ارتباط با دوستان و اعضای خانواده از طریق نامه الکترونیکی آموختن مهارت های رایانه ای و شرکت در بحث به اینترنت مراجعه می کنند. کودکان ساکن روستاها می توانند با استفاده از اینترنت موزه ها یا مکان های دیدنی شهرها و سایر کشورها را ببینند. کودکان بیمار و ناتوان می توانند با سایر همسالان خود گفت وگو کنند و از احساس تنهایی خود بکاهند. در بعضی کشورها حدود ۸۰ درصد مدارس ابتدایی و راهنمایی به اینترنت دسترسی دارند و بسیاری از مشاغل به مهارت های اینترنتی نیازمند است. با این همه لازم به ذکر است کار با رایانه و اینترنت موجب بهبود وضعیت تحصیلی کودک نمی شود. کودکان بهترین آموزش را با داشتن معلمین مجرب و تحصیل در کلاس های کوچک تر به دست می آورند. برای استفاده مؤثر از این ابزارهای الکترونیکی به آموزگاران ماهر و زمان کافی نیاز است تا دانش آموزان مورد توجه و تربیت انفرادی و مناسب قرار گیرند. ● خطرات اینترنت ▪ اشخاص ناشناس و حتی افراد کودک آزار می توانند سهمی در برقراری ارتباط با کودک از طریق پست های الکترونیکی (E-mail)و اتاق های گفت و گو (chat room) داشته باشند. ▪ دسترسی آسان به پایگاه هایی که تصاویر مربوط به بی مبالاتی های جنسی و خشونت ورزی و مصرف مواد را تبلیغ می کنند. ▪ مواجهه با اطلاعات عجیب غلط و زبان های غیر متعارف. ▪ ظاهرشدن پیام های مستهجن بر روی صفحه. ▪ اینترنت مثل تلویزیون می تواند زمان لازم برای مطالعه، بازی، فعالیت های اجتماعی و بودن در دنیای واقعی را کاهش دهد. ▪ کودکان علاوه بر دیدن صفحه رایانه نیاز دارند سایر حواس خود را مانند بویایی، شنوایی و لامسه پرورش دهند. ▪ با استفاده زیاد از رایانه چشم، دست و ستون فقرات کودکان آسیب می بیند. ▪ تبلیغات مربوط به مصرف سیگار و الکل برصفحه اینترنت بدون محدودیت برای همه و از جمله کودکان ظاهر می شود. ▪ در آگهی های بازرگانی با استفاده از بولتن ها، جوایز بازی ها و تصاویر رنگی از کودکان سوءاستفاده می شود. ▪ اغلب برای مقاصد بازاریابی با استفاده از شخصیت های آشنای کارتونی از کودکان اطلاعات شخصی گرفته می شود. ▪ برای فروش کالاهای تجاری از قصه گویی استفاده می شود و نه ایجاد کنجکاوی در ذهن پویای کودکان. ● نکاتی برای والدین در مورد اینترنت اطلاعات بیشتری به دست آورید و مهارت خود را در استفاده از آن افزایش دهید. فعالیت های سنی و رشدی مناسب با کودکان خود را تعیین کنید. مثلاً کودکان سنین دبستانی به نظارت مستقیم و هشدار مداوم در مورد تبلیغات و ورود به اتاق گفت وگو (chat room) نیاز دارند و لازم است به نوجوانان یادآوری شود که به رعایت نکات ایمنی در اینترنت و مدت زمان استفاده از آن توجه داشته باشند. همراه با کودک از اینترنت استفاده کنید. باهم پایگاه ها را جست وجو کنید و نقش تبلیغات را توضیح دهید. بر خطرات اصلی اینترنت تمرکز کنید. این قانون مطلق را تکرار کنید که نباید هرگز کسی را از طریق اینترنت ملاقات کرد. از نرم افزارهای فیلترکننده استفاده کنید. پایگاه های کتابخوانی برای کودکان مناسبند و او می تواند به تنهایی به آنها مراجعه کند. برای نظارت آسان تر والدین بر کودکان باید رایانه را در محلی عمومی و قابل دسترس برای همگان قرار داد. اجازه ورود به اتاق گفت وگوی اینترنتی (chat room) را فقط با نظارت بدهید. در زمان استفاده از اینترنت الگوی خوبی برای کودک باشید و زمان استفاده را به هدفی خاص محدود کنید. همه نرم افزارهایی را که به خانه آورده می شوند، ارزیابی کنید. در مورد مسائلی که در رابطه با فعالیت های رایانه ای و اینترنتی در مدرسه کودک اتفاق می افتد اطلاعات به دست آورید.

معصومه وزیری