۷.۰۱.۱۳۸۸

برنامه نويسي با C :

سلام خدمت دوستان عزيز: حتما از قابليت ها و قدرت زبان C خيلي چيزها شنيده ايد. بايد بگويم اين گفته هم درست و هم نادرست است. چون نوع برنامه ا يكه ميخواهيم بنويسيم تعيين مي كند كه كدام زبان براي ا ين برنامه مناسب تر است. زبان C از قدرتمندترين زبانهاست كه سالهاست در صنايع و تجارت و خيلي چيزهاي ديگر مورد استفاده قرار گرفته است. زبان C يك زبان سطح مياني ميباشد. يعني نه سطح بالاست(مانند پاسكال)و نه سطح پايين (مانند زبان اسمبلي). بلكه قابليتهاي هر دو اينها را دارد. به همين دليل هم است كه زبان C براي نوشتن برنامه هاي سيستمي مانند سيستم عامل و كامپايلر و... بسيار مناسب است. بطوري كه قدرمندترين و پر كاربردترين سيستمهاي عامل جهان را با اين زبان يا با كمك اين زبان نوشته اند. مثلا يونيكس را كاملا با اين زبان نوشته اند و در ويندوز هم از C و اسمبلي (تا جايي كه ميدانم) استفاده كرده اند.من به تمام كساني كه مي خواهند در علم كامپيوتر متخصص شوند و تمام كساني كه ميخواهند با برنامه هاي فوق العاده ديگران را متحير كنند توصيه مي كنم كه زبان C را ياد بگيرند. مقدمه چيني كافيه و بهتره بريم به موضوع اصلي. قبل از هر چيز چند نكته در موردC هست كه بايد رعايت شوند:
  • دستورات زبان C به حروف كوچك و بزرگ حساس هستند و تمام كلمات كليدي اين زبان با حروف كوچك هستند.( case sensitive )
  • حداكثر طول يك دستور 255 كاراكتر است.
  • تمامي دستورات به ; ختم مي شوند.(سمي كولون)
  • توضيحات در C بين //(براي يك خط) و /* ..... */ (براي چند خط) قرار مي گيرند.
  • ساختار يك برنامه ساده درC بصورت زير مي باشد:

void main()
{
تعريف متغيرها
:
دستورات
:
}

كاراكترهاي } و { نشان دهنده آغاز و پايان يك بلو ك ميباشند. البته اين ساختار خيلي ساده است و در جلسه هاي آينده اين ساختار را گسترش خواهيم داد.

انواع داده ها در C :

  • داده هاي صحيح(integer): براي تعريف از كلمه كليدي int استفاده مي كنيم.
  • داده هاي اعشاري(float): براي تعريف از كلمه كليدي floatاستفاده مي كنيم.
  • داده هاي اعشاري با دقت مضاعف: براي تعريف از كلمه كليدي double استفاده مي كنيم.
  • داده هاي كاراكتري: براي تعريف از كلمه كليدي char استفاده مي كنيم.
  • داده تهي: براي تعريف از كلمه كليدي void استفاده مي كنيم.
  • براي تعريف رشته ها در C نيز از char استفاده ميكنيم .البته رشته در C وجود ندارد و ما از آرايه كاراكتري براي تعريف رشته استفاده مي كنيم. كاراكتر ها در C بين گيومه(‘ ‘) و رشته ها بين كوتيشن(“ “)قرار مي گيرند.

نحوه تعريف متغيرها:

هر متغير از يكي از انواع بالا تعريف ميشود. البته نوع تهي براي تعريف توابع و نوع برگشتي آنها وقتي كه نمي خواهيم چيزي برگشت دهند به كار مي رود. براي تعريف متغيرها مي توان از حروف كوچك و بزرگ انگليسي و ارقام صفر تا نه استفاده كرد به شرطي كه نام متغير با عدد شروع نشود. شكل كلي تعريف متغير به صورت زير مي باشد:

;نام متغير نوع

براي مثال:

; int a

; float a,b,c

; int a=5,b18

; char ch

خط اول متغير a را از نوع صحيح، خط دوم متغيرهاي a و bو c را از نوع اعشاري و خط آخر ch را از نوع كاراكتري تعريف مي كند . خط سوم علاوه بر تعريف متغير a مقدار 5 را نيز در آن قرار مي دهد همچنين متغير b18 را نيز بدون مقدار تعريف ميكند.

عملگرهاي زبان C :

(عملگرهاي محاسباتي)

مثال

مفهوم

عملگر

x+y

عمل جمع

+

x-y و -x

تفريق و منفي

-

x*y

ضرب

*

x/y

تقسيم صحيح و اعشاري

/

x%y

باقيمانده تقسيم

%

++x و x++

افزايش يك واحدي(incremnt)

++

x-- و --x

كاهش يك واحدي(decrement)

--

(عملگرهاي منطقي)

مثال

مفهوم

عملگر

R1 && R2

AND منطقي

&&

R1 || R2

OR منطقي

||

!(R)

NOT منطقي

!

يك دسته عملگرهاي ديگر به نام عملگرهاي باينري وجود دارند كه با بيت ها كار مي كنند و چون فعلا احتياجي به آنها نيست بعدا در زمان مناسب خواهم گفت. فعلا مهمترين عملگرها، عملگرهاي محاسباتي هستند. جلسه آينده دستورات ورودي و خروجي را توضيح خواهم داد و اولين برنامه را در C خواهيم نوشت.

هیچ نظری موجود نیست:

http://up.iranblog.com/images/0z5dgraxwa4j49a5ts77.gif http://up.iranblog.com/images/gv83ah5giec9g8jkopmc.gif