برش و تقسيم بندی سيگنالها
دو استاندارد ناسازگار و رقيب برای ADSL وجود دارد. استاندارد رسمي ANSI سيستمي است که به آن discrete multi tone يا DMT گفته ميشود . با توجه به توليدات کاخانجات اکثر تجهيزاتي که امروزه بکار ميروند از DMT استفاده ميکنند. استاندارد قديمي تر و ساده تر carrierless amplitude/phase يا CAP ميباشد که در اکثر سيتمهای قديمي تر ADSL استفاده شده است.
CAP توسط تقسيم سيگنالهای تلفن به سه باند متمايز عمل ميکند :
مکالمات صوتي که بر روی باند0-4 Kilohertz منتقل ميگردد. و در تمام مدارهای POTS وجود دارد. کانال Upstream که از سمت کاربر به سرور ميباشد بر روی باند بين 25 و 160 Kilohertz منتقل ميگردد.
کانال Downstream که از سرور به سمت کاربرميباشد از 240 Kilohertz شروع ميشود و تا نقطه ای که به عوامل خاصي ( مانند طول خط و اغتشاشات خط و تعداد کاربراني که بر روی يک سويچ مشخص وجود دارند) بستگي دارد اما مقدار ماکزيمم آن 1.5 MHz ميباشد. سيستمي با سه کانال کاملا مجزا موجب ميشود که احتمال برخورد بين کانالها و يا سيگنالهای بين خطوط مختلف به حداقل خود برسد.
DMT هم سيگنالها را به کانالهای مختلفي تقسيم ميکند اما از دو کانال مجزا برای Upstream و Downstream استفاده نميکند. بجای آن DMT اطلاعات را به 247 کانال مجزا که هر کدام عرضي برابر 4 KHz دارند تقسيم ميکند. يک راه برای تصور اين مسئله اينست که فکرکنيم که شرکت تلفن سيمهای مسي شما رابه 247 عددد خط 4KHz مجزا تقسيم کرده است و به هر کدام از آنها يک مودم را متصل نموده است و شما در آن واحد 247 اتصال برابر مودم را خواهيد داشت.اگر که کيفيت يک کانال بسيار پايين باشد آنگاه به يک کانال ديگر شيفت داده ميشود. سيستم بطور ثابت سيگنالها بين کانالهای مختلف شيفت ميکند و همواره برای پيدا کردن بهترين کانال برای فرستادن و گرفتن اطلاعات جستجو ميکند. بعلاوه بعضي از کانالهای پاييني که از حدود 8 KHz شروع ميشوند به طور دو سويه برای فرستادن و دريافت اطلاعات Upstream و Downstream استفاده ميشوند. کنترل و مرتب کردن کانالهای دوطرفه وبالا نگه داشتن کيفيت 247 کانال موجب ميشود که سيستم DMT بسيار پيچيده تر از سيستم CAP عمل کند ولي اين سيستم انعطاف پذيری بيشتری را بر روی خطوط با کيفيت متفاوت ايجاد ميکند
تجهيزات DSL
ADSL از دوقطعه از تجهيزات استفاده ميکند. يک سری از تجهيزات در جهت استفاده کننده و سری ديگر در شرکت تلفن يا هر فراهم کننده خدمات DSL استفاده ميشود.
در جهت استفاده کننده يک فرستنده /گيرندهtransceiver نصب ميگردد در شرکت خدمات دهنده يک دستگاه DSL Access Multiplexer (DSLAM) نصب ميگردد که برای دريافت اتصال کاربر استفاده ميشود.
DSL Transceiver
اکثر کاربران خانگي فرستنده/گيرنده DSL خود را مودم DSL مينامند. مهندسان شرکت تلفن يا ISP آنراATU-R مي نامند.
بهرحال اين وسيله نقطه ای است که بواسطه آن اطلاعات از کامپيوتر کاربر يا شبکه به DSL منتقل ميگردد. Transceiver به چند روش ميتواند به کامپيوتر کابر متصل شود. اکثرکابران خانگي از استاندارد USB يا اترنت 10Base-T استفاده ميکنند. اکثر Transceiver ها توسط شرکتهای فراهم کننده خدمات تلفن يا DSL فروخته ميشوند . فرستنده/گيرنده ها ساده ميباشند ولي انواع تجاری آن ميتواند هاب ها و سويچ ها و انواع ديگر تجهيزات شبکه را هم در سيستم خود به هم متصل کند و بکار ببرد.
DSLAM
اين وسيله که در جهت فراهم کننده خدمات قرار ميگيرد وسيله اصلي بوجود آورنده DSL ميباشد. DSLAM اتصال را از کابران مختلف دريافت ميکند و آنها را برای بوجود آوردن سيگنالهای يک ارتباط اينترنتي سرعت بالا با هم جمع ميکند. بطور کلي DSLAM قادرند که با انواع مختلفي از DSL ها در يک اداره مرکزی ارتباط برقرار کنند و از پروتکلهای مختلف و مدولاسيون های مختلف – هم CAM و هم DMT برای مثال پشتيباني ميکنند. بعلاوه DSLAM ممکن است که کارهای ديگری مانند مسير يابي و آدرس دهي خودکار IP را نيزبرای مشتريان انجام دهد.
DSLAM موجب بوجود آمدن بزرگترين اختلاف بين سرويسهای مودمهای کابلي و ADSL ميشود. به خاطر اينکه کابران مودمهای کابلي بر روی يک شبکه حلقوي به اشتراک گداشته شده قرار دارند که اين امر موجب ميشود که در اکثر موارد هرچه تعداد کابران بالاتر برود کارايي پايين ترآيد در صورتي که در تکنولوژی ADSL يک اتصال جداگانه از هر کابر به DSLAM وجود دارد و اين بدين معني است که در صورت اضافه شدن کابر جديد تاثيري در سرعت ساير کابران وجود ندارد ابته این تازماني است که تعداد کابران برای يک اتصال پر سرعت اينترنت به حد اشباع نرسد. در نقطه اشباع بالا بردن سطح سرعت توسط فراهم کننده خدمات موجب افزايش کارايي برای کابران ميشود.
آينده DSL
ADSL با تکنولوژی هايي مانند مودمهای کابلي و اينترنت ماهواره ای برای داشتن يک ارتباط پرسرعت در حال رقابت ميباشد. بر طبق گزارش IDC در ايالات متحده در حدود ماکزيمم 330,000 کابرخانگي از طريق DSL در سال 1999 به اينترنت متصل بوده اند اين رقم برای مودمهای کابلي برابر 1,350,000ميباشد. پيش بيني ميشود که تا سال 2003 تعداد کابران مودمهای کابلي به 8,980,000 و تعداد کابران DSL به 9,300,000 برسد . در حال حاظر ماکزيمم سرعت DSL توسط کميسيون ارتباطات فدرال آمريکا به 1.5 مگابيت بر ثانيه محدود شده است. تکنولوژی هايي که به تازگي آمده اند در تئوری سرعتي معادل 7 مگابيت بر ثانيه را فراهم ميکنند و تحقيقات انجام شده حتي سرعتهايي بالاتر را توسط استفاده از پروتکلهايي مانند G.Lite و VDSL نشان ميدهد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر