آشنایی با جاوا (قسمت دوم)

آشنایی با جاوا (قسمت دوم) جاوا در ایران برای اکثر کسانیکه نامی از جاوا شنیده اند(البته در ایران ) ویا در حد خیلی ابتدایی با این زبان کار کرده اند ،جاوا مترادف است با برنامه نویسی شبکه ، اجرای خیلی کند ، خیلی سخت ، غیر قابل فهم ، بدون رابط کاربر و... ولی آیا واقعاً چنین است ؟ برنامه نویسی شبکه: مطمئناً یکی از بازوهای قدرتمند Java است ولی فقط یکی از صدها نقاط قوت آن. اجرای خیلی کند: در مقایسه با برنامه های native compile تقریباً درست است البته به دلیل ساختار این زبان و مدل های امنیتی قوی آن ولی تفاوت آن چندان محسوس نیست. کم طرفدار در ایران : به علت عدم وجود مراجع کامل فارسی ، عدم وجود انسانهای متخصص و استادان خبره در ایران به اندازه کافی همچنین به علت گران تمام شدن Server های آن و یا عدم وجود پروژه های enterprise در ایران (که اگر هم چنین پروژه هایی باشند، معمولاً به شرکتهای خارجی سپرده می شوند.) غیر قابل فهم: شاید برای برنامه نویسان روال گرا و نا آشنا با Object Oriented Programing اینگونه باشد. خیلی سخت: اصلاً اینگونه نیست . شاید برای افراد راحت طلب درست باشد. بدون رابط کاربر: اگر منظور IDE باشد ، بیشتر از انگشتان دست برای این زبان IDE وجود دارد . کافی است کمی در مورد آن تحقیق کنید ، و اگر منظور از رابط کاربرساخت GUI است، که حرف کاملاً غلطی است . ساختار رابط کاربری در جاوا از قوی ترین ساختارهای گرافیکی است . "Java فردا بهتر از امروز خواهد بود" شاید این یک شعار دهان پر کن به نظر برسد. ولی نگاهی به روند تکامل آن ، گویای این مطلب خواهد بود که این جمله چندان هم یک شعار نیست . ولی این بهبودها از کجا آمده است؟ از تغییر در زیر بنا و ساختار Java نبوده بلکه قسمت اعظم آن ، تغییر در کتابخانه های جاوا بوده ، مایکروسافت هم محصولی به نام J++ بیرون داده بود که مشترکاتی با خانواده جاوا داشت.J++ دارای مفسری سازگار با ماشین مجازی جاوا برای اجرای بایت کدهای جاوا بود اما تفاوت اصلی آن در بخش Interface و رابط کاربری بود. مایکروسافت برای مدت طولانی پشتیبانی از J++ را ادامه نداد . بلکه Platform و زبان جدیدی را معرفی کرد که بسیار بسیار بیشتر شبیه به Java بود:C#.Net