آیا آینده لپ‌تاپک‌ها روشن است؟
مطالب بسیاری طی چهار پنج ماه گذشته درباره لپ‌تاپک‌ها (Netbooks) در جراید بین‌المللی و نشریات داخلی منتشر شده‌اند که حتم دارم بسیاری از آن‌ها را مطالعه کرده‌اید.
حقیقتش را بخواهید این لپ‌تاپک‌ها توجه جدی گروه تأمین محتوای صفحات بازار و سخت‌افزار نشریه را نیز برانگیخته است به همین دلیل چشم امید فراوانی به آینده آن داریم. پس از گذشت یک سال از عرضه اولین لپ‌تاپک در بازارهای بین‌المللی، شاید بتوان درباره آینده لپ‌تاپک‌ها به‌شکلی واقعی‌تر و به دور از احساسات صحبت کرد. عالم و آدم می‌دانند که ابعاد لپ‌تاپک‌ها محدود است و با وزن سبک و قیمت‌هایی فوق‌العاده روانه بازار می‌شوند. از این‌رو طبیعی است که مخاطب از آن‌ها استقبال کند. در این میان ضعف‌هایی نیز متوجه لپ‌تاپک‌ها شده که در بسیاری از موارد حال مشتری‌جماعت را در قوطی حبس کرده است. قیمت مشتری‌پسند این موجودات موجب شده است که خریدار توجه لازم به مشخصه‌های فنی آن مبذول نداشته باشد و پس از مدتی با مشکلات متعدد روبه‌رو شود. به بیان دیگر استقبال کنونی از لپ‌تاپک‌ها می‌تواند کاذب باشد و طی یکی دو سال آینده مشخص می‌شود که آیا می‌توان عرضه این دستگاه‌ها را پدیده‌ای ویژه قلمداد کرد یا خیر!
● نگاه این‌کاره‌های بازار
بسیاری از سازندگان تجهیزات دیجیتالی، عرضه لپ‌تاپ‌هایی با ابعاد ۷ تا ۹ اینچ را کارآمد نمی‌دانند و مدل‌های بزرگ‌تر ۱۰ تا ۱۲ اینچی را جایگزین مدل‌های قبلی کرده‌اند. این امر به این دلیل است که نتیجه تحقیقات شکل گرفته نشان داده است که اندازه نمایشگر تاثیر فراوانی در رضایت مصرف‌کننده به خصوص برای استفاده طولانی مدت دارد. همچنین مشخص شده است که بسیاری از خریداران مدل‌های ۷ تا ۹ اینچی، از محدودیت دید نمایشگر ابراز نارضایتی کرده و به سوی مدل‌های ۱۰ تا ۱۲ اینچی تمایل نشان داده‌اند.
شرکت AMD را می‌توان جدی‌ترین مخالف لپ‌تاپک‌ها دانست. درک مایر -به عنوان رییس AMD- اعتقاد دارد ضعف اصلی لپ‌تاپ‌ها نه در ابعاد نمایشگر که در ضعف مفرط این دستگاه‌ها برای انجام عملیات پردازشی است. این بنده خدا معتقد است که سود اصلی تولید لپ‌تاپک‌ها روانه کیسه Intel می‌شود و خریدار در وهله اول با تصور خرید ارزان به سوی این دستگاه‌ها جلب خواهد شد. اگر میان قیمت و کیفیت، نسبتی برقرار شود، مشخص خواهد شد که استفاده از لپ‌تاپک‌ها صرفه اقتصادی ندارد. به همین دلیل است که شرکت AMD در این وادی که تمامی زیر و زبر آن توسط Intel تعریف و طراحی شده وارد نمی‌شود و بازی نخواهد کرد. هرچند با ارایه بستر پردازشی Yukon و پردازنده‌های Athlon Neo نشان داد که در این وادی نیز تواناست.
● لپ‌تاپک با لپ‌تاپ ارزان‌قیمت
قیمت رقابتی لپ‌تاپک‌ها با گونه دیگر لپ‌تاپ‌ها همواره به عنوان برگ برنده این موجودات قلمداد شده است و توسط بیشتر شرکت‌های حاضر در این وادی در بوق و کرنا می‌شود. چند وقتی است که قیمت برخی از مدل‌های جدید لپ‌تاپک به دلیل برخی سوسول‌بازی‌های رایج از مرز ۵۰۰ دلار فراتر رفته و حتی برخی مدل‌ها با قیمت ۸۰۰ دلار نیز عرضه می‌شوند. در حال حاضر سبک‌وزنی، تنها خصیصه‌ای است که در بیشتر لپ‌تاپک‌ها رعایت می‌شود.
قیمت پایه بسیاری از لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت از حوالی ۴۵۰ دلار آغاز می‌شوند و مشهود است که این لپ‌تاپک‌ها پا در کفش لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت کرده‌اند. در این گذر مقایسه مختصری بین لپ‌تاپک و لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت خواهیم داشت.
اول؛ لپ‌تاپک‌ها فاقد درایو نوری هستند و به همین دلیل می‌توانند سبک‌تر و کوچک‌تر باشند و هزینه تولید آن‌ها نیز کاهش یابد. نمی‌دانم این را مزیت فرض کنم یا ضعف زیرا برای برخی افراد وجود درایو نوری الزامی است و برای برخی دیگر جزئی اضافی محسوب می‌شود.
دوم؛ لپ‌تاپک‌ها به طور معمول از پردازنده‌های خانواده Intel Atom، VIA C۷ و VIA nano استفاده می‌کنند. لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت نیز به طور معمول از پردازنده‌های Pentium Dual Core، Intel Celeron-M، AMD Sempron و Athlon Neo را به کار می‌گیرند. در این میان شبه‌پردازنده‌های Intel Celeron از لحاظ کیفیت ضعیف‌تر از بقیه به نظر می‌رسند، اما به مراتب بهتر از پردازنده‌های ضعیف‌الجثه Intel Atom و VIA است. بماند که Sempron و Pentium Dual Core توان پردازشی قابل ملاحظه‌ای دارند. به همین دلیل بیشتر پردازنده‌های مورد استفاده در لپ‌تاپک‌ها به مراتب ضعیف‌تر از پردازنده‌های لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت هستند.
سوم؛ وزن لپ‌تاپک‌ها به طور معمول کمتر از ۱۲۰۰ گرم است، اما به تناسب همین محدودیت وزنی، در ابعاد نمایشگر محدودیت دارند که در برخی مواقع آزاردهنده هستند و دارنده لپ‌تاپ حاضر است که وزن ۲۰۰۰ تا ۲۹۰۰ گرمی آن را به دلیل همین مزیت تحمل کند.
● بالاخره چه باید کرد؟
تعداد و تنوع لپ‌تاپک‌ها در سال جاری افزایش خواهد یافت و خریدار ایرانی دیر یا زود با وسوسه خرید آن مواجه خواهد شد. هرچند اکنون نیز برخی از مدل‌های معروف لپ‌تاپک مانند Acer Aspire One، Lenovo IdeaPad S۱۰ و Asus Eee PC در ایران با قیمتی بالا قابل ابتیاع هستند. این مقدمات را گفتم تا به اینجا برسم که قیمت عرضه لپ‌تاپک در ایران به هیچ عنوان مقرون به‌صرفه نیست و به شدت توصیه می‌شود که از لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت به جای این موجودات استفاده شود.
در حال حاضر Samsung NC۲۰ تنها لپ‌تاپک با نمایشگر ۱۲ اینچی است که کیفیت قابل قبولی دارد، اما در ایران عرضه نمی‌شود. به صراحت می‌توان گفت که خرید لپ‌تاپک در بازار کنونی ایران منطقی نیست، زیرا قیمت عرضه آن بی‌نهایت غیرمنطقی است و نمی‌تواند انتظارات مصرف‌کننده ایرانی را نیز برآورده کند. از این‌رو توجه خریدار داخلی را به لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت جلب می‌کنم.
این را نیز اضافه کنم که در سال جاری تغییراتی در سیستم‌های پردازشی ایجاد خواهد شد که تغییراتی نیز در لپ‌تاپک‌ها ایجاد خواهد کرد. بین خودمان بماند شاید نسل لپ‌تاپک‌ها طی دو سه سال آینده از روی زمین برچیده شوند. در این‌باره صحبت خواهیم کرد!
هفته‌نامه بزرگراه فناوری ( http://www.itnewsway.ir )
حقیقتش را بخواهید این لپ‌تاپک‌ها توجه جدی گروه تأمین محتوای صفحات بازار و سخت‌افزار نشریه را نیز برانگیخته است به همین دلیل چشم امید فراوانی به آینده آن داریم. پس از گذشت یک سال از عرضه اولین لپ‌تاپک در بازارهای بین‌المللی، شاید بتوان درباره آینده لپ‌تاپک‌ها به‌شکلی واقعی‌تر و به دور از احساسات صحبت کرد. عالم و آدم می‌دانند که ابعاد لپ‌تاپک‌ها محدود است و با وزن سبک و قیمت‌هایی فوق‌العاده روانه بازار می‌شوند. از این‌رو طبیعی است که مخاطب از آن‌ها استقبال کند. در این میان ضعف‌هایی نیز متوجه لپ‌تاپک‌ها شده که در بسیاری از موارد حال مشتری‌جماعت را در قوطی حبس کرده است. قیمت مشتری‌پسند این موجودات موجب شده است که خریدار توجه لازم به مشخصه‌های فنی آن مبذول نداشته باشد و پس از مدتی با مشکلات متعدد روبه‌رو شود. به بیان دیگر استقبال کنونی از لپ‌تاپک‌ها می‌تواند کاذب باشد و طی یکی دو سال آینده مشخص می‌شود که آیا می‌توان عرضه این دستگاه‌ها را پدیده‌ای ویژه قلمداد کرد یا خیر!
● نگاه این‌کاره‌های بازار
بسیاری از سازندگان تجهیزات دیجیتالی، عرضه لپ‌تاپ‌هایی با ابعاد ۷ تا ۹ اینچ را کارآمد نمی‌دانند و مدل‌های بزرگ‌تر ۱۰ تا ۱۲ اینچی را جایگزین مدل‌های قبلی کرده‌اند. این امر به این دلیل است که نتیجه تحقیقات شکل گرفته نشان داده است که اندازه نمایشگر تاثیر فراوانی در رضایت مصرف‌کننده به خصوص برای استفاده طولانی مدت دارد. همچنین مشخص شده است که بسیاری از خریداران مدل‌های ۷ تا ۹ اینچی، از محدودیت دید نمایشگر ابراز نارضایتی کرده و به سوی مدل‌های ۱۰ تا ۱۲ اینچی تمایل نشان داده‌اند.
شرکت AMD را می‌توان جدی‌ترین مخالف لپ‌تاپک‌ها دانست. درک مایر -به عنوان رییس AMD- اعتقاد دارد ضعف اصلی لپ‌تاپ‌ها نه در ابعاد نمایشگر که در ضعف مفرط این دستگاه‌ها برای انجام عملیات پردازشی است. این بنده خدا معتقد است که سود اصلی تولید لپ‌تاپک‌ها روانه کیسه Intel می‌شود و خریدار در وهله اول با تصور خرید ارزان به سوی این دستگاه‌ها جلب خواهد شد. اگر میان قیمت و کیفیت، نسبتی برقرار شود، مشخص خواهد شد که استفاده از لپ‌تاپک‌ها صرفه اقتصادی ندارد. به همین دلیل است که شرکت AMD در این وادی که تمامی زیر و زبر آن توسط Intel تعریف و طراحی شده وارد نمی‌شود و بازی نخواهد کرد. هرچند با ارایه بستر پردازشی Yukon و پردازنده‌های Athlon Neo نشان داد که در این وادی نیز تواناست.
● لپ‌تاپک با لپ‌تاپ ارزان‌قیمت
قیمت رقابتی لپ‌تاپک‌ها با گونه دیگر لپ‌تاپ‌ها همواره به عنوان برگ برنده این موجودات قلمداد شده است و توسط بیشتر شرکت‌های حاضر در این وادی در بوق و کرنا می‌شود. چند وقتی است که قیمت برخی از مدل‌های جدید لپ‌تاپک به دلیل برخی سوسول‌بازی‌های رایج از مرز ۵۰۰ دلار فراتر رفته و حتی برخی مدل‌ها با قیمت ۸۰۰ دلار نیز عرضه می‌شوند. در حال حاضر سبک‌وزنی، تنها خصیصه‌ای است که در بیشتر لپ‌تاپک‌ها رعایت می‌شود.
قیمت پایه بسیاری از لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت از حوالی ۴۵۰ دلار آغاز می‌شوند و مشهود است که این لپ‌تاپک‌ها پا در کفش لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت کرده‌اند. در این گذر مقایسه مختصری بین لپ‌تاپک و لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت خواهیم داشت.
اول؛ لپ‌تاپک‌ها فاقد درایو نوری هستند و به همین دلیل می‌توانند سبک‌تر و کوچک‌تر باشند و هزینه تولید آن‌ها نیز کاهش یابد. نمی‌دانم این را مزیت فرض کنم یا ضعف زیرا برای برخی افراد وجود درایو نوری الزامی است و برای برخی دیگر جزئی اضافی محسوب می‌شود.
دوم؛ لپ‌تاپک‌ها به طور معمول از پردازنده‌های خانواده Intel Atom، VIA C۷ و VIA nano استفاده می‌کنند. لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت نیز به طور معمول از پردازنده‌های Pentium Dual Core، Intel Celeron-M، AMD Sempron و Athlon Neo را به کار می‌گیرند. در این میان شبه‌پردازنده‌های Intel Celeron از لحاظ کیفیت ضعیف‌تر از بقیه به نظر می‌رسند، اما به مراتب بهتر از پردازنده‌های ضعیف‌الجثه Intel Atom و VIA است. بماند که Sempron و Pentium Dual Core توان پردازشی قابل ملاحظه‌ای دارند. به همین دلیل بیشتر پردازنده‌های مورد استفاده در لپ‌تاپک‌ها به مراتب ضعیف‌تر از پردازنده‌های لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت هستند.
سوم؛ وزن لپ‌تاپک‌ها به طور معمول کمتر از ۱۲۰۰ گرم است، اما به تناسب همین محدودیت وزنی، در ابعاد نمایشگر محدودیت دارند که در برخی مواقع آزاردهنده هستند و دارنده لپ‌تاپ حاضر است که وزن ۲۰۰۰ تا ۲۹۰۰ گرمی آن را به دلیل همین مزیت تحمل کند.
● بالاخره چه باید کرد؟
تعداد و تنوع لپ‌تاپک‌ها در سال جاری افزایش خواهد یافت و خریدار ایرانی دیر یا زود با وسوسه خرید آن مواجه خواهد شد. هرچند اکنون نیز برخی از مدل‌های معروف لپ‌تاپک مانند Acer Aspire One، Lenovo IdeaPad S۱۰ و Asus Eee PC در ایران با قیمتی بالا قابل ابتیاع هستند. این مقدمات را گفتم تا به اینجا برسم که قیمت عرضه لپ‌تاپک در ایران به هیچ عنوان مقرون به‌صرفه نیست و به شدت توصیه می‌شود که از لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت به جای این موجودات استفاده شود.
در حال حاضر Samsung NC۲۰ تنها لپ‌تاپک با نمایشگر ۱۲ اینچی است که کیفیت قابل قبولی دارد، اما در ایران عرضه نمی‌شود. به صراحت می‌توان گفت که خرید لپ‌تاپک در بازار کنونی ایران منطقی نیست، زیرا قیمت عرضه آن بی‌نهایت غیرمنطقی است و نمی‌تواند انتظارات مصرف‌کننده ایرانی را نیز برآورده کند. از این‌رو توجه خریدار داخلی را به لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت جلب می‌کنم.
این را نیز اضافه کنم که در سال جاری تغییراتی در سیستم‌های پردازشی ایجاد خواهد شد که تغییراتی نیز در لپ‌تاپک‌ها ایجاد خواهد کرد. بین خودمان بماند شاید نسل لپ‌تاپک‌ها طی دو سه سال آینده از روی زمین برچیده شوند. در این‌باره صحبت خواهیم کرد!
هفته‌نامه بزرگراه فناوری ( http://www.itnewsway.ir )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر