اضطراب اجتماعی چیست؟
اضطراب اجتماعی (که به عنوان ترس بیمارگونه از اجتماع شناخته شده است) عبارت از ترس غیرمنطقی از مورد ارزیابی قرار گرفتن و دیده شدن توسط دیگران است. در واقع کودکان و بزرگسالانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند، می‌ترسند چیزی بگویند یا کاری انجام دهند که موجب شرمساریشان شود یا توسط دیگران نقد شوند. برخلاف مشکل کمرویی که بسیاری از کودکان و نوجوانان خودبخود آن را پشت سر می‌گذارند؛ اختلال اضطراب اجتماعی به سادگی برطرف نمی‌شود.
کودکان و بزرگسالان دارای اضطراب اجتماعی، احساس می‌کند با محیط اطراف هماهنگ نیستند و به همین خاطر احتمال می‌دهند مورد انتقاد قرار بگیرند. یا احمق به نظر برسند و یا این که هیچ‌کس آنها را دوست نداشته باشد. همچنین علایم جسمانی نظیر سرگیجه، دلشوره، لرزش دست، سرخ شدن یا گرفتگی عضلات را تجربه می‌کنند.
بررسی‌های اخیر نشان داده حدوداً پنج درصد کودکان و بزرگسالان دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند. بر طبق نتایج اکثر افراد مبتلا آسیب‌هایی را در مدرسه، خانه و روابطشان تجربه می‌کنند. برخی کودکان نوع حاد این اختلال را با عنوان «لالی انتخابی» نشان می‌دهند. این کودکان می‌توانند با افراد خانواده ارتباط برقرار کنند، اما وقتی با غریبه‌ها و سایر بزرگسالانی که جزء اعضای خانواده نیستند؛ روبرو می‌شوند بسیار احساس ناراحتی می‌کنند و از صحبت کردن خودداری می‌کنند. امتناع از پاسخگویی به سؤالات در کلاس یا امتناع از صحبت کردن با کودکانی که جزء اعضای فامیل نیستند، نشانه‌های مشترک در چنین کودکانی است. تحقیقات کمی بر روی لالی گزینشی صورت گرفته و برخی هیچ آشنایی با این اختلال ندارند. در حال حاضر مراکزی مشغول مطالعات در زمینه خانواده و ژنتیک هستند تا اطلاعات مناسبی در مورد علت اختلال بیابند.
برای این که بدانید آیا فرزندتان دچار اضطراب اجتماعی هست یا نه، می‌توانید به این سؤالات پاسخ دهید.
- آیا فرزندتان از پاسخ دادن به سؤالات در کلاس درس می‌ترسد؟
- در هنگام مواجهه با دیگران می‌ترسد؟
- هنگام صحبت کردن در جمع به شدت نگران می‌شود؟
- از انجام فعالیت‌های گروهی امتناع می‌کند؟
- آیا از دستپاچه شدن مقابل دیگران، نگران می‌شود؟
همچنین برای این که بررسی کنید و ببینید آیا این اختلال برای کودک یا نوجوان شما مشکلی به وجود آورده است؛ می‌توانید به سؤال‌های دیگری هم جواب دهید.
- آیا اضطراب اجتماعی باعث شده کودکتان در دوست‌یابی دچار مشکل شود؟
- آیا اضطراب اجتماعی عملکرد آموزشی او را ضعیف کرده یا معلمش می‌گوید او در فعالیت‌های کلاسی مشارکت نمی‌کند؟
- آیا اضطراب اجتماعی مانع از این شده که کودکتان کارهایی را که دوست دارد، انجام دهد؟
چنانچه پاسخ شما به بعضی از سؤالات بالا مثبت باشد، کودکتان احتمالاً دچار اضطراب اجتماعی است.
آیا راه‌حلی برای مشکل وجود دارد؟
راه‌های درمانی مختلفی برای این اختلال در کودکان و بزرگسالان وجود دارد. عموماً روان‌درمانی‌های استفاده شده در این اختلال، درمان‌های شناختی و رفتاری هستند که به کودکان یاد می‌دهند چگونه به مرور با موقعیت‌های اجتماعی ترس‌آور روبه‌رو شوند، با افکار بیهوده و نگران‌کننده مبارزه کنند، مهارت‌های اجتماعی را (نظیر سر صحبت را باز کردن، خود را به جمع معرفی کردن، ارتباط چشمی برقرار کردن) بهبود بخشد و در نهایت تکنیک‌های آرامش‌بخشی را به کار می‌گیرند. درمان‌های دارویی خاص نیز برای کاهش اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی استفاده می‌شوند. هدف دارو درمانی این است که به کودک کمک کند تا در موقعیت‌های استرس‌زای اجتماعی مستأصل نشود. برای انتخاب بهترین درمان در ابتدا با یک روانشناس در مورد راه‌های مختلف و جزییات مسئله بحث کنید و سپس تصمیم بگیرید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر