می ترسم از یه عشق نو ، شکستن دوبارمه
خونه ی ابر میشه چشام ، گم شدن ستارمه
شیرین و ویس و لیلی
می ترسم از یه عشق نو ، شکستن دوبارمه
خونه ی ابر میشه چشام ، گم شدن ستارمه
سکوت و تنهایی من ، بهتره از درد دلم
توو بی کسی نشستنم ، بهتره تا تنها برم
تو از کجا اومدی که ، قسم به موندنم میدی
قصه ی عشقو بلدم ، تو از کدوم قصه میگی ؟!
تو از کدوم ستاره ای ، که نورِ تو گم نمیشه
یا روشنایی چشات ، نصیب مردم نمیشه
تجربه ی تلخی دارم ، نگو که شیرین منی
همین که فرهاد تو شم ، می خوای ازم دل بکنی
اسم تو رو نمی دونم ، ولی همه مثل همین
شیرین و ویس و لیلی یا یه گرگ تشنه در کمین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر