۷.۱۶.۱۳۸۹

سرطان‌ پستان‌ ـ breast cancer

سرطان‌ پستان‌ عبارت‌ است‌ از رشد بدخیم‌ بافت‌ پستان‌. سرطان‌ پستان‌ امكان‌ دارد به‌ گره‌های‌ لنفاوی‌ همجوار، ریه‌ها، پرده‌ جنب‌ (پوشاننده‌ ریه‌ها)، استخوان‌ (به‌ خصوص‌ جمجمه‌)، لگن‌، و كبد گسترش‌ یابد. سرطان‌ پستان‌ قبل‌ از 30 سالگی‌ نادر است‌، و سن‌ حداكثر بروز آن‌ 65-45 سالگی‌ است‌. میزان‌ بروز سرطان‌ پستان‌ پس‌ از یائسگی‌ افزایش‌ می‌یابد.


ـ علایم‌ شایع‌:
۱. تورم‌ یا وجود یك‌ توده‌ در پستان‌
۲. احساس‌ مبهمی‌ از ناراحتی‌ در پستان‌، بدون‌ وجود درد واقعی‌
۳. به‌ داخل‌ كشیده‌ شدن‌ نوك‌ پستان‌
۴. به‌ هم‌ خوردن‌ شكل‌ و انحناهای‌ طبیعی‌ پستان‌
۵. به‌ وجود آمدن‌ فرورفتگی‌ در سطح‌ پستان‌
۶. بزرگ‌ شدن‌ گره‌ های‌ لنفاوی‌ زیر بغل‌ (در مراحل‌ انتهایی‌)
۷. خون‌آلود بودن‌ ترشحات‌ پستان‌ (به‌ ندرت‌)
۸. در مراحل اولیه علایمی وجود ندارند، اما با كمك ماموگرافی (عكسبرداری از پستان) می توان سرطان را در این مرحله بدون علامت تشخیص داد.

ـ علل‌ بیماری:
ناشناخته‌ است‌.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. در یك‌ خانم‌ بالای‌ 50 سال‌ خطر بیشتر است‌.

۲. در خانم‌هایی‌ كه‌ بچه‌دار نشده‌اند یا اینكه‌ در سال‌های‌ آخر دوران‌ باروری‌ بچه‌دار شده‌اند.

۳. سابقه‌ خانوادگی‌ سرطان‌ پستان‌ (به‌ خصوص‌ مادر یا خواهر)

۴. سابقه‌ وجود تومورهای‌ خوش‌خیم‌ پستان‌ (بیماری‌ فیبروكیستیك‌ پستان‌)

۵. زود آغاز شدن‌ قاعدگی‌ در نوجوانی‌؛ دیر شروع‌ شدن‌ یائسگی‌؛ وقوع‌ اولین‌ بارداری‌ پس‌ از 30 سالگی‌

۶. سابقه‌ سرطان‌ پستان‌ در یك‌ پستان‌

۷. سابقه‌ قرار گرفتن‌ در معرض‌ اشعه‌

۸. در بیمارانی‌ كه‌ سرطان‌ آندومتر رحم‌ یا سرطان‌ تخمدان‌ دارند.

۹. در مورد خطر احتمالی‌ سرطان‌ پستان‌ ناشی‌ از هورمون‌ درمانی‌ جایگزین‌، مطالعات‌ نتایج‌ ضد و نقیضی‌ را ارایه‌ داده‌اند و اتفاق‌ نظر واقعی‌ در این‌ زمینه‌ وجود ندارد.

ـ پیشگیری‌:
۱. معاینه‌ ماهانه‌ پستان‌ از نظر وجود علایم‌ سرطان‌ توسط‌ خود فرد

۲. انجام‌ معاینات‌ توسط‌ پزشك‌ به‌ طور مرتب‌

۳. انجام‌ یك‌ ماموگرافی‌ روتین‌ به‌ عنوان‌ مقیاس‌ پایه‌ در سن‌ 40-35 سالگی‌. از آن‌ به‌ بعد باید ماموگرافی‌ تا 49 سالگی‌ هر یك‌ یا دو سال‌ یك‌ بار و پس‌ از 50 سالگی‌ سالانه‌ انجام‌ شود.

۴. رژیم‌ غذایی‌ متعادل‌ و كم‌چربی‌ داشته‌ باشید. (البته‌ نتایج‌ مطالعات‌ در زمینه‌ ارتباط‌ رژیم‌ پرچربی‌ با سرطان‌ پستان‌ در انسان‌ غیرقطعی‌ هستند).

۵. اگر باردار هستید، بهتر است‌ به‌ نوزادی‌ كه‌ قرار است‌ متولد شود از پستان‌ خود شیر دهید. در خانم‌هایی‌ كه‌ از پستان‌ خود به‌ نوزادشان‌ شیر می‌دهند میزان‌ بروز سرطان‌ پستان‌ كمتر است‌.

۶. گاهی‌ ممكن‌ است‌ دارویی‌ به‌ نام‌ تاموكسیفن‌ برای‌ خانم‌هایی‌ كه‌ خطر سرطان‌ پستان‌ در آنها بالا است‌ تجویز می‌شود.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
در صورتی‌ كه‌ سرطان‌ پستان‌ زود تشخیص‌ داده‌ و درمان‌ شود، علاج‌پذیر است‌. میزان‌ بقای‌ ده‌ ساله‌ بیماران‌، به‌ مرحله‌ بالینی‌ بیماری‌ در هنگام‌ تشخیص‌ بستگی‌ دارد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. عوارض‌ جانبی‌ داروهای‌ ضد سرطان‌ و اشعه‌ درمانی‌
۲. عوارض‌ پس‌ از عمل‌ جراحی‌ (عفونت‌ زخم‌، محدود شدن‌ حركات‌ شانه‌)
۳. گسترش‌ به‌ اعضای‌ حیاتی‌ بدن‌ در صورتی‌ كه‌ درمان‌ زود انجام‌ نشود.

ـ درمان‌:
۱. آزمایشات‌ تشخیصی‌ عبارتند از: معاینه‌ بالینی‌، نمونه‌برداری‌، و ماموگرافی‌. پس‌ از تشخیص‌، سایر بررسی‌ها مثل‌ سونوگرافی‌، اسكن‌ استخوان‌، عكس‌برداری‌ از قفسه‌ سینه‌، و اسكن‌ كبد انجام‌ خواهند گرفت‌.

۲. تصمیم‌گیری‌ برای‌ درمان‌ خیلی‌ پیچیده‌ و اغلب‌ گیج‌كننده‌ است‌. اطمینان‌ حاصل‌ كنید كه‌ تمام‌ انتخاب‌ها برای‌ شما توضیح‌ داده‌ شده‌ باشد و شما خطرات‌ و مزایای‌ هر كدام‌ از روش‌های‌ درمانی‌ را كاملاً فهمیده‌ باشید. این‌ خیلی‌ مهم‌ است‌ كه‌ آگاهی‌ شما در این‌ زمینه‌ بالا باشد، زیرا در واقع‌ شما عضوی‌ از تیم‌ درمان‌ هستید.

۳. عمل‌ جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ تكه‌ای‌ از پستان‌، یا كل‌ پستان‌، گره‌های‌ لنفاوی‌، مجاری‌ لنفاوی‌، و عضلات‌ زیر پستان‌ (گاهی‌)

۴. اشعه‌ درمانی‌ (گاهی‌)

۵. هورمون‌ درمانی‌ یا شیمی‌ درمانی‌ (گاهی‌)

ـ داروها:
برای‌ احساس‌ ناراحتی‌ خفیف‌ هنگام‌ درمان‌، می‌توان‌ از استامینوفن‌ یا آسپیرین‌ استفاده‌ كرد. سایر داروهایی‌ كه‌ ممكن‌ است‌ مورد استفاده‌ قرار گیرند عبارتند از: سایر داروهای‌ ضد درد؛ داروهای‌ ضد سرطان‌، مثل‌ فلوئورواوراسیل‌، سیكلوفسفامید، متوتروكسات‌، كلرامبوسیل‌، وین‌كریستین‌، دوكسوروبیسین‌، یا ملفالان‌؛ هورمون‌ها (مردانه‌ و زنانه‌)؛ داروهای‌ كورتیزونی‌.

ـ فعالیت‌:
اگرعمل‌ جراحی‌ انجام‌ شود، فعالیت‌های‌ عادی‌ خود را تدریجاً از سر گیرید. انجام‌ تمرینات‌ بازتوانی‌ پس‌ از عمل‌ جراحی‌ بستگی‌ دارد به‌ مقدار بافتی‌ كه‌ برداشته‌ شده‌ است‌ و نیز وضعیت‌ جسمانی‌ عمومی‌ شما.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
هیچ‌ رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود. تغذیه‌ مناسبی‌ داشته‌ باشید.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. تهوع‌ یا استفراغ‌، تب‌، تورم‌ در بازو
۲. دردی‌ كه‌ با دارو كنترل‌ نشود.
۳. اگر دچار علایم‌ جدید و غیرقابل كنترل شده اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

هیچ نظری موجود نیست:

http://up.iranblog.com/images/0z5dgraxwa4j49a5ts77.gif http://up.iranblog.com/images/gv83ah5giec9g8jkopmc.gif