| افسردگی عبارت است از احساس غم، دلسردی، یا ناامیدی به مدت حداقل 2 هفته در اغلب روزها و اغلب ساعات روز، به علاوه علایم همراه. |
 |
| ـ علایم شایع: |
| ۱. از دست دادن علاقه؛ بی‌حوصلگی و دل‌زدگی؛ ناتوانی از لذت بردن |
| ۲. احساس ناامیدی؛ بی‌حالی و خستگی |
| ۳. بی‌خوابی؛ خواب زیاد یا ناراحت |
| ۴. گوشه‌گیری اجتماعی؛ احساس بی‌ارزش بودن ومورد نیاز نبودن |
| ۵. بی‌اشتهایی یا پرخوری؛ یبوست |
| ۶. از دست دادن میل جنسی |
| ۷. مشكل داشتن در تصمیم‌گیری؛ مشكل داشتن در تمركز |
| ۸. یكباره به گریه افتادن بدون توضیح مشخص |
| ۹. احساس گناه شدید به خاطر وقایع بی‌اهمیت یا خیالی |
| ۱۰. تحریك‌پذیری؛ بی‌قراری؛ افكار خودكشی |
| ۱۱. دردهای مختلف، مثل سردرد، درد قفسه سینه بدون شواهدی از بیماری جسمی |
| ـ علل بیماری: |
| ۱. اختلالات ارثی نیز می‌توانند مؤثر باشند. |
| ۲. عوامل اجتماعی و روانی نیز می‌توانند نقش داشته باشند. |
| ۳. بروز این حالت ممكن است با تعداد وقایع ناراحت‌كننده زندگی فرد ارتباط داشته باشد. |
| ۴. برای بیماری افسردگی واقعی هیچ علت یگانه و روشنی نمی‌توان متصور بود. بعضی از عوامل زیست‌شناختی مثل بیماری‌های جسمی، اختلالات هورمونی، یا بعضی داروها می‌توانند نقش داشته باشند. |
| ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر: |
| ۱. عصبانیت یا احساس دیگری كه فرو خورده شده باشد. |
| ۲. داشتن شخصیتی وسواسی، منظم و جدی، تكامل‌گرا، یا شدیداً وابسته |
| ۳. سابقه خانوادگی افسردگی |
| ۴. وابستگی به الكل |
| ۵. شكست در كار، ازدواج، یا روابط با دیگران |
| ۶. مرگ یا فقدان یكی از عزیزان |
| ۷. از دست دادن یك چیز مهم (شغل، خانه، سرمایه) |
| ۸. تغییر شغل یا نقل مكان به یك جای جدید |
| ۹. انجام بعضی از اعمال جراحی مثل برداشتن پستان به علت سرطان |
| ۱۰. وجود یك بیماری یا معلولیت عمده |
| ۱۱. گذر از یك مرحله از زندگی به مرحله‌ای دیگر، مثلاً یائسگی یا بازنشستگی |
| ۱۲. بعضی از بیماری‌ها مثل دیابت، سرطان لوزالمعده، و اختلالات هورمونی |
| ۱۳. محرومیت از داروها و مواد محرك مثل كوكائین، آمفتامین‌ها، یا كافئین |
| ۱۴. استفاده از بعضی از داروها مثل رزرپین، داروهای مسدودكننده بتا آدرنرژیك، یا بنزودیازپین‌ها |
| ـ پیشگیری: |
| ۱. حتی‌الامكان از عوامل خطر پرهیز كنید. |
| ۲. تغییرات عمده زندگی را پیش‌بینی و آمادگی لازم برای مواجهه شدن با آنها را كسب كنید. |
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| در بسیاری از موارد، بیماری خود به خود خوب می‌شود، اما با كمك گرفتن از پزشك می‌توان مدت افسردگی را كم كرد و روش‌های مقابله با افسردگی را فرا گرفت. عود افسردگی شایع است. درصد بهبودی بالا است، حتی اگر فرد به هنگام افسردگی، نسبت به بهبودی خود دید منفی داشته باشد. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| خودكشی. علایم هشداردهنده آن عبارتند از: گوشه‌گیری از خانواده و دوستان، عدم توجه به ظاهر خود، به زبان آوردن این كه فرد می‌خواهد «همه چیز را تمام كند» یا اینكه «زیادی است و مزاحم دیگران.». شواهدی از داشتن نقشه برای خودكشی (مثلاً نوشتن وصیت‌نامه یا توجه به یك سلاح قتاله)، خوشحالی ناگهانی پس از احساس نومیدی طولانی مدت، عدم بهبود افسردگی. |
| ـ درمان: |
| ۱. با دوستان و خانواده صحبت كنید. |
| ۲. به طور منظم ورزش كنید. |
| ۳. یك رژیم غذایی متعادل و كم‌چرب داشته باشید. |
| ۴. الكل مصرف نكنید. |
| ۵. كارهای عادی زندگی خود را ادامه دهید. |
| ۶. فیلم‌های خنده‌دار و شاد ببینید. |
| ۷. در صورت امكان به تعطیلات بروید. |
| ۸. احساسات خود را در یك دفتر خاطرات روزانه بنویسید. |
| ۹. به گروه‌های حمایتی در مورد افسردگی بپیوندید. |
| ۱۰. تا حدی كه می‌توانید فعالیت خود را حفظ كنید. |
| ۱۱. مسؤولیت‌های خود را تا زمان بهبودی به فرد دیگری واگذار كنید. |
| ۱۲. سعی كنید مشكلات در روابط با دیگران را حل كنید (البته بهتر است كه در این زمان تصمیمات عمده نگیرید). |
| ـ داروها: |
| داروهای ضدافسردگی برای بعضی از افراد كه افسردگی طولانی‌مدت یا نسبتاً شدید دارند. لیتیم برای مواردی كه دوره‌هایی از سرخوشی غیرطبیعی و افسردگی متناوباً رخ می‌دهند. |
| ـ فعالیت: |
| محدودیتی برای آن وجود ندارد. فعالیت‌ها و علایق روزانه را حفظ كنید حتی اگر حوصله آنها را ندارید. |
| ـ رژیم غذائی: |
| یك رژیم عادی و متعادل داشته باشید حتی اگر اشتها به غذا ندارید. |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| ۱. اگر احساس تمایل به خودكشی یا ناامیدی دارید. |
| ۲. اگر شما یا یكی از اعضای خانواده‌تان علایم افسردگی دارید. |
۷.۱۶.۱۳۸۹
افسردگی ـ depression
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر