|
 | آب سیاه چشم، نوع مزمن زاویه باز عبارت است از یك نوع بیماری مزمن چشم كه در آن مایعی كه به طور طبیعی به چشم وارد و از آن خارج می‌شود تدریجاً گیر می‌افتد. این تجمع مایع در چشم موجب آسیب رسیدن به عصب بینایی و درجاتی از نابینایی می‌شود. آب سیاه مزمن، برعكس آب سیاه حاد، معمولاً درد ایجاد نمی‌كند. بیماری آب سیاه مزمن چشم در تمام سنین می‌تواند به وجود آید، اما در افراد بالای 40 سال شایع‌تر است. |
|
|
| ـ علایم شایع: |
| ۱. تاری دیدی در یك طرف در سمت بینی میدان دید. |
| ۲. از دست رفتن دید محیطی در نواحی كوچك از میدان دید. |
| ۳. بزرگتر شدن نواحی از دست رفتن دید، معمولاً در هر دو چشم. |
| ۴. سفت شدن كره چشم. |
| ۵. دیدن هاله در اطراف نورها. |
| ۶. وجود نقاط كور در میدان دید. |
| ۷. نامناسب بودن دید در شب. |
|
| ـ علل بیماری: |
| علایم در اثر تجمع مایع و افزایش درون چشم و در نتیجه آسیب رسیدن به رشته‌های عصب چشمی به وجود می‌آیند. وقتی علایم زیر در فرد وجود داشته باشند امكان دارد شك به وجود بیماری آب سیاه مزمن چشم برانگیخته شود: عوض كردن مداوم عدسی عینك، سردرد خفیف یا اختلالات مبهم بینایی، دیدن هاله در اطراف لامپ‌ها، یا عدم توانایی در تطبیق بینایی از روشنایی به تاریكی. |
|
| ـ عوامل افزایش دهنده خطر: |
| ۱. سن بالای 60 سال |
| ۲. سابقه خانوادگی آب سیاه حاد یا مزمن چشم، |
| ۳. دیابت |
| ۴. بیماران باید توجه داشته باشند كه بسیاری از داروها فشار داخل چشم را بالا می‌برند و موجب بدتر شدن بیماری می‌شوند. این داروها عبارتند از قرص‌های سرماخوردگی و آلرژی، آنتی‌هیستامین‌ها، آرام‌بخش‌ها، داروهای كورتیزونی، و داروهای مختلف برای مشكلات معده و روده |
|
| ـ پیشگیری: |
| از چشم پزشك خود بخواهید در هر بار معاینه چشم، فشار چشم شما را نیز اندازه بگیرد. توجه داشته باشید كه پس از 40 سالگی باید حداقل سالی یك بار معاینه چشم انجام شود. در صورت بروز هرگونه تغییر در بینایی به پزشك مراجعه كنید. |
|
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| علایم معمولاً با درمان برطرف می‌شوند. درمان آب سیاه چشم تا آخر عمر باید ادامه یابد. اگر آب سیاه به موقع تحت درمان قرار گیرد، اشكال دایمی در بینائی به وجود نمی‌آید. |
|
| ـ عوارض احتمالی: |
| از دست دادن بینایی قبل از این كه سایر علایم آغاز شوند. |
|
| ـ درمان: |
| معاینات چشم از جمله تونومتری یا فشارسنجی (اندازه‌گیری فشار درون كره چشم). این بیماری را نمی‌توان معالجه قطعی كرد، اما علایم آن را می‌توان كنترل نمود. در اكثر اوقات می‌توان فشار چشم را با دارو تا حدی پایین آورد كه از آسیب به عصب چشمی و از دست دادن احتمالی بینایی در آینده جلوگیری شود. در صورتی كه با قطره‌های چشمی نتوان بیماری را كنترل نمود، می‌تواند از جراحی با لیزر كمك گرفت. |
|
| ـ داروها: |
| ۱. قطره‌های چشمی برای كاهش فشار داخل چشم تجویز خواهند شد. دستورات و برنامه درمانی را به دقت پیگیری كنید، حتی اگر علایم تخفیف یابند. |
|
| ۲. داروهای ادرارآور (دیورتیك) برای كاهش تولید و در نتیجه كاهش تجمع مایع در چشم. |
|
| ـ فعالیت: |
| محدودیتی برای آن وجود ندارد. |
|
| ـ رژیم غذایی: |
| رژیم خاصی توصیه نمی‌شود. |
|
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| ۱. اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان علایم آب سیاه مزمن چشم را دارید. |
| ۲. اگر قطره‌های چشمی غیرقابل تحمل شوند |
| ۳. اگر هرگونه علامت عفونت چشم مثل تب ظاهر شود. |
| ۴. اگر شما دچار درد چشم شده اید. |
| ۵. اگر قرمزی چشم دارید. |
| ۶. اگر تغییرات ناگهانی بینایی در خود احساس می كنید. |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر