| تب یونجه (رینیت آلرژیك) عبارت است از یك واكنش آلرژیك به مواد آلرژی‌زای موجود در هوا كه چشم‌ها، بینی، سینوس‌ها، گلو، و لوله‌های برونشی موجود در ریه‌ها را گرفتار می‌كند. البته نام این بیماری گمراه‌كننده است، زیرا یونجه باعث واكنش آلرژیك نمی‌شود و در این بیماری تبی وجود ندارد. حملات رینیت آلرژیك در فصل گرده افشانی گیاهان تشدید می‌شود و با پایان آن فروكش می‌كنند. |
 |
| ـ علایم شایع: |
| ۱. سوزش گلو |
| ۲. گاهی خس خس سینه |
| ۳. خارش، اشك‌ریزش |
| ۴. خارش در سقف دهان |
| ۵. عطسه مكرر؛ گرفتگی بینی همراه با خارج شدن ترشحات بی‌رنگ و شفاف |
| ـ علل بیماری: |
| دستگاه ایمنی بدن پادتن‌هایی تولید می‌كند كه باعث رها شدن یك ماده شیمیایی به نام هیستامین می‌شود. این ماده نیز باعث ایجاد تورم و تحریك در نواحی حساس (بینی، سینوس‌ها، چشم‌ها) می‌شود. مواد آلرژی‌زای موجود در هوا كه می‌توانند موجب حساسیت آلرژیك شوند عبارتند از: |
| ۱. گرد و غبار |
| ۲. قارچ‌ها |
| ۳. دود تنباكو و سایر آلاینده‌های هوا |
| ۴. گرده گیاهان علفی، گل‌ها، چمن و درختان |
| ۵. مایت‌ها (موجودات ریزی كه روی گرد و غبار موجود هستند). |
| ـ عوامل افزایش دهنده خطر: |
| ۱. سابقه دیگر واكنش‌های آلرژیك، مثل اگزما یا آسم |
| ۲. سیگار كشیدن |
| ۳. فصول بهار و پاییز. اكثر گیاهان در این فصل گرده افشانی می‌كنند. |
| ۴. سابقه خانوادگی آلرژی |
| ۵. سركوب ایمنی (به علت داروها یا بیماری). |
| ـ پیشگیری: |
| توصیه‌هایی را كه در قسمت اصول كلی درمان آمده است به كار ببرید. |
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| علایم را می‌توان با درمان كنترل نمود، اما خود بیماری تا آخر عمر ممكن است ادامه داشته باشد. این بیماری معمولاً دردسر آفرین است تا ناتوان كننده. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| ۱. عفونت‌های گوش |
| ۲. مستعد شده به سایر عفونت‌های تنفسی |
| ۳. مشكل در خواب و خستگی مزمن |
| ـ درمان: |
| ۱. امكان دارد آزمایشاتی مثل شمارش سلول‌های خون و آزمون‌های پوستی جهت آلرژی توصیه شوند، اما این آزمایشات معمولاً برای تشخیص ضروری نیستند. |
| ۲. هر چقدر كه می‌توانید مواد آلرژی‌زا را از محیط زندگی یا كار خود حذف كنید. |
| ۳. در موارد اتاق خواب خود این گونه عمل كنید. |
| ۴. اساسی اتاق، قالیچه و فرش، و پرده‌ها را از اتاق بیرون ببرید. |
| ۵. دیوارها، چوب كاری‌ها، و كف اتاق را با یك طه مرطوب تمیز كنید. كف اتاق را واكس بزنید. |
| ۶. فنرهای تخت، تشك و متكاها را با یك پوشش پلاستیكی بپوشاند. |
| ۷. تنها از قالیچه‌ای استفاده كنید كه بتوانید هفته‌ای یك بار آن را بشویید. |
| ۸. از ملحفه، روانداز و پتوی استفاده كنید كه بتوانید مرتب آنها را بشویید (مثلاً ملحفه و روانداز نخی، و پتوی دارای الیاف مصنوعی). روی تخت خود روتختی كلفت پشمی نیاندازید. |
| ۹. در اتاق خود صندلی چوبی یا پلاستیكی بگذارید و نه صندلی توپر |
| ۱۰. حتی‌المقدور پرده‌های پلاستیكی آویزان كنید و آنها را روزانه گردگیری كنید. |
| ۱۱. با استفاده از جاروبرقی، دستمال گردگیری مرطوب، و طه مرطوب یا روغن زده شده اتاق خود را هفته‌ای یك بار به طور كامل تمیز كنید. |
| ۱۲. پنجره‌ها و درها را تا حدامكان بسته نگاه دارید. |
| ۱۳. از دست‌زدن به اشیایی كه گرد و غبار گرفته‌اند، مثل كتاب یا لباس آویزان شده در كمك، خودداری كنید. |
| ۱۴. از نگهداری حیوانات خشك شده یا اسباب‌بازی‌های پر شده از الیاف مختلف در منزل خودداری كنید. |
| ۱۵. هرگونه حیوان خانگی را بیرون از منزل نگاه دارید. البته ماهی را می‌توان داخل منزل نگاه داشت. |
| ۱۶. در هنگام قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی‌زا، مثلاً زمان تمیزكاری منزل، از یك ماسه فیلتردار استفاده كنید. |
| ۱۷. در صورت امكان، یك سیستم تصفیه هوا در سیستم گرمایشی و تهویه مطبوع منزل خود نصب كنید، ترجیحاً از نوع فیلتر HEPA . |
| ۱۸. در صورت امكان، خودرو بهتر است سیستم تهویه مطبوع داشته باشد. |
| ۱۹. از كارهایی مثل چمن‌زنی خودداری كنید. |
| ـ داروها: |
| آنتی‌هیستامین‌ها؛ ضداحتقان‌ها (دكونژستان‌ها)؛ قطره كورتیزونی چشمی یا اسپری كورتیزونی بینی؛ قرص‌های كورتیزونی (تنها در موارد شدید)؛ اسپری بینی كرومولین؛ قطره بینی كرومولین. این داروها علایم را تخفیف می‌دهند، اما خود رینیت آلرژیك را درمان نمی‌كنند. در مواردی كه ماده آلرژی‌زا شناخته شده باشد و بیماری شدت زیادی داشته باشد یا در تمام سال ادامه یابد، تزریقات دقیقی برای حساسیت‌زدایی انجام خواهد گرفت. شناسایی ماده آلرژی‌زا به كمك آزمون پوستی یا آزمایش خون انجام می‌گیرد. در این روش، مقادیر كمی از ماده آلرژی‌زا به‌طور دوره‌ای تزریق خواهند شد. این كار به مهار دستگاه ایمنی در مورد رهاسازی هیستامین كمك می‌كند. برای این كه این روش نتایج مؤثری داشته باشد، شاید لازم باشد ماه‌ها یا سال‌ها پیگیری شود. |
| ـ فعالیت: |
| محدودیتی برای آن وجود ندارد. |
| ـ رژیم غذائی: |
| از خوردن غذاهایی كه باعث واكنش آلرژیك می‌شوند خودداری كنید. |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید: |
| ۱. اگر شما دچار علایم شدید تب یونجه(رینیت آلرژیك) هستید كه این علایم در فعالیت‌های روزمره شما خلل وارد آورده‌اند. |
| ۲. اگر علایم عفونت ظاهر شوند، مثل تب، سردرد، دردهای عضلانی، یا ترشحات غلیظ و تغییر رنگ یافته از بینی. امكان دارد عفونت سینوس ممكن است از عوارض آلرژی باشد. |
| ۳. اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند. |
۷.۱۶.۱۳۸۹
تب یونچه (رینیت آلرژیك) ـ hayfever
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر