| سرطان كبد رشد خارج از كنترل سلول‌های بدخیم در كبد، سرطان كبد ممكن است به‌طور اولیه از سلول‌های غیرطبیعی كبدی یا مجاری صفراوی منشأ گرفته یا از گسترش سرطان عضوی دیگر به كبد ناشی گردد (متاستاز). |
 |
| شایع‌ترین این سرطان‌های گسترش یابنده به كبد عبارتند از سرطان‌های ركتوم، كولون، ریه، پستان، پانكراس، مری و پوست (ملانوم بدخیم). سرطان كبد در همه سنین ممكن است بروز كند ولی در مردان بالای 60 سال شایع‌تر است. |
| ـ علایم شایع: |
| ۱. كاهش اشتها و كاهش وزن |
| ۲. وجود توده‌ای دردناك در طرف راست بالای شكم |
| ۳. درد قسمت فوقانی شكم |
| ۴. تب خفیف، معمولاً زیر 3/38 درجه سانتیگراد |
| ۵. زردی چشم‌ها و پوست (گاهی) |
| ۶. تورم شكم در اثر احتباس مایع (گاهی) |
| ۷. خواب آلودگی |
| ـ علل بیماری: |
| نامشخص. این سرطان در جمعیت‌هایی كه میزان بروز هپاتیت ویروسی و سایر بیماری‌های مزمن كبدی در آنها بالاست شایع‌تر است. |
| ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر: |
| ۱. بیماری اولیه كبد نظیر سیروز كبد |
| ۲. مصرف استروییدهای آنابولیك |
| ۳. مصرف بیش از از حد الكل |
| ۴. سابقه عفونت هپاتیت ب |
| ۵. مصرف طولانی‌مدت قرص‌های ضدبارداری |
| ۶. هموكروماتوز |
| ۷. اختلالات متابولیسمی |
| ۸. سنگ صفراوی، كیست كلدوك، كلونوركیازیس (آلودگی با یك كرم كبدی شایع در خاور دور( شرق آسیا) |
| ـ پیشگیری: |
| واكسیناسیون هپاتیت ب و ارائه آموزش در مورد پیشگیری برای جمعیت پرخطر از نظر ابتلا. غربالگری سرطان و تشخیص زودرس در مورد جمعیت پرخطر (با آزمایشی كه آلفافیتوپروتئین یا AFP نامیده می‌شود). |
| ـ عواقب موردانتظار: |
| این سرطان در حال حاضر غیرقابل علاج بوده و در مدت كوتاهی منجر به مرگ می‌گردد. با این حال درد بیماران با درمان قابل كنترل است. معمولاً برای درمان این بیماری اقدام می‌شود، اگرچه احتمالاً ناموفق است. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این سرطان ادامه دارد و این امید وجود دارد كه درمان‌هایی مؤثرتر و نهایتاً علاج‌بخش در آینده ارایه گردند. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| ۱. نارسایی كلیه |
| ۲. مرگ در اثر اختلال عملكرد كبد |
| ۳. گسترش سرطان به اعضای دیگر |
| ۴. احتباس سدیم، كه باعث تجمع مایع در شكم و قسمت‌های پایینی بدن می‌گردد كه این خود تهدیدكننده حیات است. |
| ـ درمان: |
| ۱. بررسی‌های تشخیصی گوناگونی برای اثبات تشخیص این بیماری ممكن است استفاده شود كه عبارتند از آزمایش‌های خون، نمونه‌برداری كبد، عكس ساده، سونوگرافی، سی‌تی اسكن، ام‌آرآی، آرتریوگرافی، آنژیوگرافی و آزمون‌های رادیواكتیو. |
| ۲. در مراقبت این بیماران، مراقبت‌های حمایتی طبی جامع و حمایت‌های روانی هر دو باید مدنظر قرار داشته باشد. |
| ۳. داروهای ضدسرطان و اشعه‌درمانی اغلب تجویز می‌شود. این درمان‌ها ممكن است تا حدودی تسكین‌بخش باشند ولی علاج‌بخش نیستند (درمان‌های تسكینی). |
| ۴. بسته به نوع و گسترش تومور جراحی جهت برداشت تومور ممكن است توصیه گردد. |
| ۵. پیوند كبد برای بعضی بیماران ممكن است در نظر گرفته شود. |
| ـ داروها: |
| ۱. مسكن‌ها |
| ۲. آنتی‌بیوتیك‌ها در صورت عفونت زمینه‌ای كبد |
| ۳. داروهای ضدسرطان كه ممكن است سرعت پیشرفت بیماری را كاهش دهد. |
| ـ فعالیت: |
| محدودیتی وجود ندارد. تا حد توان به فعالیت‌های سابق خود ادامه دهید. با پیشرفت بیماری ممكن است مراقبت‌های آسایشگاهی به‌صورت سرپایی یا بستری توصیه گردد. |
| ـ رژیم غذائی: |
| رژیم پرانرژی و كم پروتئین |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| ۱. بروز تورم شكم در طی درمان |
| ۲. اگر دچار علایم جدید وغیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممكن است با عوارض جانبی همراه باشند. |
| ۳. اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان دارای علایم سرطان كبد، به ویژه كاهش وزن توجیه نشده، تب خفیف یا وجود توده شكمی، باشید. |
۷.۱۶.۱۳۸۹
سرطان كبد ـ liver cancer
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر