قلم بردم کتــابی بــــر نويســـم
ز لطف مادرم يکســر نويســم
بدين فکرت که گر کوشيده باشم
بهشــت مهـــر را منـظر نويـسم
بگيرم دامـــــن شب زنده داری
کز آن دامـــان جان پرور نويسم
بپويم پهنـــه ی هفت آسمان را
مگـــر زآن قلب پهناور نويسم
نوشتم پاره کردم صفحه صفحه
بدين باور که نا باور نويـــــــسم
قلم چون پنجه هايم خشک ماند
که بيتـــــــــی لايق مادر نويسم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر