۵.۱۵.۱۳۸۹

چه زلال!


همچون پرنده ای بلند پرواز،

بر فراز همه ی شعرها و عشق ها،

همه ی فهم ها و حرفها چرخ می خورم.

دلم حلقوم تشنه ای است در زیر باران بهارینی

که از غیب بر زمین فرو میکوبد،

می بارد و می بارد.

هر قطره ای کلمه ای.

چه زلال!

چه خوب!


شهید دکتر شریعتی

هیچ نظری موجود نیست:

http://up.iranblog.com/images/0z5dgraxwa4j49a5ts77.gif http://up.iranblog.com/images/gv83ah5giec9g8jkopmc.gif