| 3-محافظت در برابر كپي گرفتن چگونه كار مي كند؟
راه هاي متعددي وجود دارد. يك تكنيك ساده و معمولي افزايش طول چند فايل روي CD است، بگونه اي كه آنها با صدها مگابايت طول ظاهر شوند. اگر طول فايل را بسيار بزرگتر از آنچه كه واقعا هست در تصوير ديسك قرار دهيد، اين كار عملي است. در واقع اين فايل با بسياري از فايل هاي ديگر منطبق مي شود. تا جايي كه برنامه كاربردي از طول فايل آگاه است، نرم افزار بخوبي كار مي كند. اگر كاربر سعي كند فايل ها را روي ديسك سخت خود كپي نمايد، يا يك كپي ديسك به ديسك را صورت دهد، تلاش با شكست مواجه خواهد شد، زيرا CD چند گيگابايت از داده ها را نگاه مي دارد . يك راه حل عملي كه كنترل كافي بر روي recorder و نرم افزار master كننده دارد، نوشتن داده هاي ناقص در بخش ECC از سكتور داده هاست. سخت افزار استاندارد CD-ROM به طور خودكار خطاها را تصحيح مي كند و مجموعه هاي مختلفي از داده ها را بر روي ديسك مقصد مي نويسد. سپس reader ، كل سكتور را به عنوان داده هاي خام Load مي كند، بدون آنكه به تصحيح خطا بپردازد: حتي اگر نتواند داده هاي اصلي تصحيح نشده را بيابيد، اما مي داند كه يك نسخه تصحيح شده را مي خواند. در جايي كه مكانيزم درايو و ميان افزار بخوبي تعريف مي شوند، اين تنها چيز با دوام بر روي سيستم هاست، همچون كنسول هاي بازي.
يك روش نه چندان پيچيده ولي موثر فشرده سازي يك CD نقره ايي با داده هايي فراتر از آنچه كه يك CD ، 74 دقيقه اي مي تواند Write كند. بنابراين كپي كردن ديسك نياز به فضاهاي خالي خاصي دارد، براي جبران اين فضا، داده ها را جا به جا مي كند، ديسك را هك مي نمايد يا ديسك هاي نقره ايي را با داده هاي سرقت رفته فشرده سازي مي كند. اگر اين كار ادامه يابد ديسك روي برخي درايوها غيرقابل خواندن مي شود. يك فضاي خالي Overburn شده 80 دقيقه اي قادر به نگهداري هر مقدار اطلاعاتي است كه بتوانيد با اطمينان در يك ديسك بگنجانيد.
روش خانه هاي نرم افزاري PC ، از فاصله بين تراك هاي صوتي استفاده مي كند و علائم شاخص را در محل هاي غير منتظره باقي مي گذارد. اين ديسك ها قابل كپي گرفتن از طريق اكثر نرم افزارها نيستند و نسخه برداري از آنها روي درايوهايي كه از ضبط disc-at-once پشتيباني نمي كنند، ممكن است امكانپذير نباشد.
روش ديگر ،ديسك هاي غير استاندارد با تراك كوتاهتر از 4 ثانيه است. اكثر نرم افزارهاي ضبط كننده و در حقيقت برخي recorder ها، كپي ديسك با چنين تراكي را رد مي كنند، يا تلاش مي كنند آن را كپي نمايند ولي با شكست مواجه مي شوند. يك برنامه كاربردي محافظت شده وجود تراك مورد نظر و اندازه آن را كنترل مي كند. به هر حال برخي recorder ها ممكن است موفق شوند، بنابراين اين كار ساده ايي نيست. قرار دادن تراك هاي چندگانه داده ها در بين تراك هاي صوتي يك CD ، كپي كننده هاي ديسك را سر در گم خواهد كرد. گاهي اوقات كپي يك ديسك برچسب هاي Volume متفاوتي دارد. اين مسئله معمولا فقط در كپي هاي فايل به فايل روي مي دهد، نه كپي هاي تصوير ديسك، بنابراين كنترل نام ديسك به طور حاشيه اي مفيد است اما چندان موثر نيست، تغيير فهرست مطالب بگونه ايي كه ديسك بزرگتر از آنچه كه هست به نظر برسد، برخي از برنامه هاي كپي را متقاعد خواهد كرد كه ديسك منبع بسيار بزرگ است.
سيستم Laserlok از سايت http://www.diskxpress.com/ ادعا مي كند كه قادر است با كمترين هزينه از نسخه برداري غيرقانوني ديسك جلوگيري نمايد. Disk Guard ، يك ابتكار جديد است كه متعلق به TTR Technology مي باشد آنها ادعا مي كنند كه قادرند امضايي را بر روي CD هاي فشرده و CD-R ها است، اما بدون سخت افزار خاص قابل نسخه برداري نيست. يك برنامه مي تواند با كنترل كردن اين امضاء در جهت محافظت در برابر كپي گرفتن استفاده نمايد و در صورت عدم حضور امضاء از اجرا صرف نظر كند.
4- ديسك MultiSession چيست؟
يك Session ، يك سگمنت ضبط شده است كه ممكن است شامل يك يا چند تراك از هر نوعي باشد. الزامي وجود ندارد كه CD recorder كل Session را به يكباره Write كند، اما آخرين Session روي ديسك بايد بسته شود. قبل از آنكه يك CD صوتي استاندارد يا CD-ROM Player آن را تشخيص دهد. Session هاي اضافي مي توانند تا زماني كه * ديسك * بسته مي شود و يا اينكه فضاي خالي وجود نداشته باشد، اضافه گردند. MultiSession Writing ، اولين بار در ديسك هاي photo CD استفاده شد، كه اجازه مي داد تا تصويرهاي اضافي ضميمه گردند. امروزه، اغلب با ديسك هاي MultiSession پيوندي و گاهي اوقات هم براي ديسك هاي CD-Extra بكار مي رود. وقتي كه CD داده ها را در درايو CD-ROM خود قرار مي دهيد، سيستم عامل آخرين Session ديسك را مي يابد و دايركتوري را از آن مي خواند . اگر CD از نوع فرمت ISO-9660 باشد- ورودي هاي دايركتوري مي تواند هر فايلي را روي CD هدف قرار دهد بدون توجه به نوع Session اي كه در قالب آن نوشته شده است. اكثر برنامه هاي معروف تكثير كننده CD به شما اجازه مي دهند تا يك يا چند Session اخير را به Session اي كه تازه نوشته شده پيوند دهيد. اين امر موجب مي شود كه فايل هاي Session هاي قبلي بدون اشغال فضاي اضافي بر روي CD در آخرين Session ظاهر شوند. همچنين مي توانيد با قرار دادن نسخه جديد در اخرين Session بدون افزودن پيوند به نسخه قديمي تر ، نسخه جديد را در آخرين Session قرار دهيد.
در عوض، زماني كه يك CD صوتي را در CD Player معمولي قرار دهيد، تنها به اولين Session توجه مي شود. به همين دليل Write هاي MultiSession در مورد CD هاي صوتي كار نمي كنند، اما در صورت روي دادن چنين اتفاقي اين محدوديت به يك مزيت تبديل مي شود. اين محدوديت بدين معني نيست كه شما بايد كل CD صوتي را به يكباره Write كنيد. توجه داشته باشيد كه تركيب Session هاي (CD-ROM ) MODE-1 و ( CD-ROM\XA ) MODE-2 روي يك ديسك منفرد جايز نيست. شما مي توانيد چنين چيزي را ايجاد كنيد. اما تشخيص آن براي درايوهاي CD-ROM دشوار خواهد بود.
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر