| اختلال دوقطبی (اختلال شیدایی ـ افسردگی) عبارت است از اختلالی كه در آن خلق بیمار دچار نوسانات شدیدی می‌شود، و ارتباطی بین خلق بیمار و آنچه كه واقعاًدر زندگی بیمار رخ می‌دهد وجود ندارد. |
 |
| سیر بیماری بدین نحو است كه به طور یك در میان ولی نامنظم، یك مدت فرد دچار سرخوشی و فعالیت زیاد بدون توجیه است (شیدایی) و به دنبال آن دچار افسردگی شدید می‌شود، و این سیكل به همین منوال ادامه پیدا می‌كند. در بین شیدایی و افسردگی، دوره‌ای از رفتار طبیعی (ممكن است كوتاه باشد یا حتی چند سال طول بكشد) وجود دارد. |
| ـ علایم شایع: |
| ۱. شیدایی |
| ۲. افسردگی |
| ۳. كاهش میل جنسی |
| ۴. غفلت از رسیدگی به خود |
| ۵. افزایش انرژی؛ سرخوردگی و نئشگی در بیمار |
| ۶. بیمار صبح زودتر و زودتر از خواب برمی خیزد (در مواردی بیمار ممكن است حتی 4-3 روزنخوابد) |
| ۷. حواس بیمار خیلی زود از یك كار پرت می‌شود و بسیار بی‌قرار است (امكان دارد این مسأله باعث كاهش بازده كاری شود). فرد پروژه‌های جدید را با اشتیاق فراوان آغاز می‌كند، ولی ندرتاً آنها را به پایان می‌برد. |
| ۸. امكان دارد بیمار شروع به ولخرجی كند. |
| ۹. امكان دارد بیمار شریك‌های جنسی متعدد اختیار كند. |
| ۱۰. بیمار اغلب تحریك‌پذیر است و دچار حملات عصبانیت می‌شود. |
| ۱۱. صحبت كردن بیمار سریع، خشن، و غیرمنطقی می‌شود. |
| ۱۲. امكان دارد بیمار فكر كند كه توانایی‌های خیلی زیادی دارد( خود بزرگ‌بینی) |
| ۱۳. امكان دارد بیمار غذا خوردن را فراموش كند و وزن وی كم و خستگی بر وی عارض شود. |
| ۱۴. امكان دارد بیمار به یك باور نادرست و غیرقابل تغییر از اهمیت و بزرگی خود برسد و فكر كند كه می‌تواند كارهای خطرناك انجام دهد. |
| ۱۵. امكان دارد بیمار به طور فزاینده‌ای گوشه نشینی اختیار كند؛ خوابش مختل شود؛ و صبح‌ها دیر از رختخواب بر خیزد. |
| ۱۶. امكان دارد بیمار دراتاقش بماند، و از رو به رو شدن با دنیای بیرون واهمه داشته باشد؛ یا در واقع عزت نفس نداشته باشد. |
| ۱۷. كاهش سرعت صحبت كردن و كند شدن حركات |
| ۱۸. افزایش تصورات در مورد وجود مشكلاتی كه واقعاً وجود ندارند. |
| ۱۹. نگرانی بیش از حد در مورد بیماریهایی كه واقعاً وجود ندارند. |
| ـ علل بیماری: |
| ناشناخته است. عوامل زیست‌شناختی، روانی، و ارثی همگی ممكن است نقش داشته باشند. امكان دارد استرس زیاد یا مرگ یكی از نزدیكان باعث ظهور ناگهانی شیدایی یا افسردگی شود. |
| ـ عوامل افزایش دهنده خطر: |
| سابقهٔ خانوادگی این اختلال |
| ـ پیشگیری: |
| هیچ داروی خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. |
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| ممكن است بتوان این اختلال را با درمان دراز مدت كه باعث كاهش دفعات و شدت حملات شیدایی و افسردگی می‌شود، تا حد زیادی كنترل كرد و سلامت فرد را به حد نزدیك به طبیعی رساند. بسیاری از مدیران، دانشمندان، و افراد سرشناس دچار این اختلال بوده‌اند. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| ۱. خودكشی |
| ۲. عدم رو به بهبود گذاشتن اختلال |
| ۳. عود بیماری، به خصوص با قطع دارو |
| ۴. از دست دادن شغل؛ بروز مشكلات در زندگی مشترك |
| ـ درمان: |
| ۱. گرفتن شرح حال و انجام معاینه توسط پزشكان (گاهی روانپزشك) |
| ۲. روان‌درمانی یا مشاوره همراه با درمان دارویی بهترین نتایج را در بر دارد. |
| ۳. امكان دارد در مورد بیمارانی كه به دارو جواب نمی‌دهند، از شوك (ECT) استفاده شود. |
| ۴. برای مواردی كه علایم شدید هستند، ممكن است لازم باشد بیمار در بیمارستان یا مركز درمانی بستری شود. |
| ۵. هیچگاه وقتی احساس كردید حالتان بهتر شده است، دارو را قطع نكنید. این كار ممكن است باعث عود بیماری شود كه شاید به دارو خوب جواب ندهد. |
| ۶. رژیم دارویی باید دقیقاً رعایت شود. ضمناً باید به طور منظم به پزشك معالج مراجعه شود تا اثربخشی درمان و اثرات جانبی احتمالی مورد بررسی قرار گیرند. |
| ۷. با كمك مشاوره می‌توانید روشهای كنار آمدن با این اختلال را فراگیرید. اعضای خانواده باید بتوانند علایم پیش درآمد وقوع حمله را بشناسند و چگونگی كمك به فرد بیمار را فرا بگیرند. |
| ـ داروها: |
| پزشك شما ممكن است لیتیم، والپروییك اسید، یا كاربامازپین (تگرتول) تجویز كند. برای علایم شدیدتر ممكن است تجویز یك داروی ضد روان‌پریشی ضروری باشد. |
| ـ فعالیت: |
| فعالیت‌های روزانه خود را حتی اگر تمایل ندارید، ادامه دهید. |
| ـ رژیم غذائی: |
| یك رژیم طبیعی و متعادل داشته باشید، حتی اگر اشتها ندارید. امكان دارد مكمل ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم باشد. پزشكتان ممكن است به شما توصیه كند كه از مصرف كافئین پرهیز كنید، زیرا كافئین یك مادهٔ تحریك‌كننده است. |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| ۱. اگر فكر خودكشی به سرتان زده است یا احساس ناامیدی می‌كنید. |
| ۲. اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان دارای علایم افسردگی یا سرخوشی هستید. |
۷.۱۶.۱۳۸۹
اختلال دوقطبی ـ bipolar disorder
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر