سوز و ساز

باز کن نغمه‌ی جانسوزی از آن ساز امشب		تا کنی عقده‌ی اشک از دل من باز امشب
ساز در دست تو سوز دل من می‌گوید		من هم از دست تو دارم گله چون ساز امشب
مرغ دل در قفس سینه‌ی من می‌نالد		بلبل ساز ترا دیده هم‌آواز امشب
زیر هر پرده‌ی ساز تو هزاران راز است		بیم آنست که از پرده فتد راز امشب
گرد شمع رخت ای شوخ، من سوخته جان		پر چو پروانه کنم باز به پرواز امشب
گلبن نازی و در پای تو با دست نیاز		می‌کنم دامن مقصود پر از ناز امشب
کرد شوق چمن وصل تو ای مایه‌ی ناز		بلبل طبع مرا قافیه‌پرداز امشب
شهریار آمده با کوکبه‌ی گوهر اشک		به گدائی تو ای شاهد طناز امشب