مطالعات نشان داده است كه الگوهای رفتاری اعتیاد در بین مصرف كنندگان سنگین اینترنت وجود دارد. بررسی‌ها شیوع آن را از ۶ درصد تا بیش از ۸۰ درصد گزارش كرده اند. نگران كننده ترین جنبه اعتیاد به اینترنت، آسیب دیدن كودكان است. آنهاد به راحتی به بازیهای چند نفره حتی بخشهای مبتذل وابسته می‌شوند.
معتادین به اینترنت ساعتهای بسیار طولانی در طول روز را به استفاده از این وسیله ارتباطی می‌گذرانند به نحوی كه عملكرد شغلی واجتماعی آنها تحت تاثیر قرار می‌گیرد، كارشناسان این نوع استفاده غیر طبیعی از اینترنت را اصطلاحا اعتیاد به اینترنت می‌نامند. علت اعتیاد به اینترنت در بسیاری از این افراد، دستیابی به راهی برای سركوبی اضطرابها و تنش‌های زندگی است به گفته پژوهشگران احتمال اعتیاد به اینترنت در افراد گوشه گیر و افرادی كه در ارتباطهای اجتماعی و بین فردی خود مشكل دارند بیش از سایرین است.
● علایم شناخته شده این اختلال شامل:
الف) استفاده از كامپیوتر برای خوشگذرانی، شادی یا تسكین استرس.
ب) احساس تحریك پذیری غیر قابل كنترل و افسردگی زمانی كه از آن استفاده نمی كنند.
ج) صرف زمان طولانی و هزینه زیاد برای نرم افزار و سخت افزار، روزنامه‌ها و فعالیتهای مربوط به كامپیوتر.
د) بی خیال شدن نسبت به كار، مدرسه و خانواده.
● به آنهایی كه نمی توانند از صفحه كامپیوتر دور شوند توصیه می‌شود:
به یك شبكه حمایت شده و سالم متصل شوند.
زمانی كه حس می‌كنند باید كامپیوتر را روشن كنند با كسی تماس بگیرند و با او صحبت كنند. این روش رفتار شناختی است به این ترتیب به افراد كمك می‌شود تا الگوی ذهنی خود را دریابند و بدانند چگونه باید آنرا تغییر دهند.
● بازیهای رایانه‌یی:
امروزه گسترش بازیهای الكترونیكی و رایانه‌یی به تهدید بزرگی برای قشر جوان تبدیل شده است و این امر می‌تواند به بروز بیماریهای روانی و افسردگی در قشر جوان نیز منجر شود. امروزه دسترسی كودكان و قشر جوان به بازیهای الكترونیكی به سادگی امكان پذیر است در حالی كه اكثر والدین نسبت به خطرات استفاده بیش از حد این بازیها بی اطلاع هستند. در گذشته بازیها از طریق ارتباط كودكان با یكدیگر انجام می‌شد اما امروزه كودكان از زمان درك و فهم این بازیها بیشترین ساعات روز را صرف اینگونه بازیها می‌كنند در حالی كه این ارتباط هیچگونه رابطه عاطفی و انسانی ایجاد نمی كند و در صورتی كه اگر بازیها فكری نیز نباشد تاثیر گذاری نامطلوب بر روحیات كودك خواهد داشت.
تاثیر بازیهای رایانه‌یی بویژه در ایجاد خشونت در كودكان و نوجوانان است. تحقیقات نشان می‌دهد كه تاثیر بازیها رایانه‌یی بر رفتار خشونت آمیز كودكان و نوجوانان بستگی به وجود چند عامل دارد. اولین عامل اینكه درجه شدت خشونت در بازی چه اندازه است.
دوم توانایی كودك برای تشخیص و تمییز دنیای تخیلی و واقعیت زندگی است. عامل سوم قدرت كودك برای مهار كردن تمایلات و انگیزه‌های وجودی است و بلاخره عامل چهارم چارچوب ارزشی است كه كودك در آن رشد كرده است یا هم اكنون زندگی می‌كند و نیز ارزشهایی كه در متن و محتوی بازی مستتر است.
تحقیقات اخیر دلالت دارد كه بازیهای رایانه‌یی سبب صدمات مغزی طولانی مدت می‌شود. بازیهای رایانه‌یی فقط قسمتهای از مغز را كه به بینایی و حركت اختصاص دارد تحریك می‌كند و به تكامل دیگر نواحی مغز كمك نمی كند.كودكانی كه ساعتهای زیادی را به بازی اختصاص می‌دهند لب فرونتالشان تكامل پیدا نمی كند. لب فرونتال نقش بسزایی در تكامل حافظه، احساس و یادگیری دارد. افرادی كه لب فرونتال آنها تكامل پیدا نكرده بیشتر مستعد اعمال خشونت آمیز هستند و كمتر توانایی كنترل رفتارهایشان را دارند. در مقابل فعالیتهایی مانند محاسبات ریاضی فعالیت این قسمت از مغز راتحریك می‌كند.
بازیهای رایانه‌یی پر تحرك باعث بروز بیماریهای استخوانی و عصبی در ناحیه دستها و بازوها می‌شود. یكی از دلایل شب ادراری در كودكان بازیهای ترسناك رایانه‌یی می‌باشد. در بازیهای رایانه‌یی كودك به تنهایی بازی می‌كند و گاه بدون برنامه ریزی ساعتها مشغول بازی می‌شود. تجربیات دوران كودكی در بزرگسالی تداوم می‌یابد. فردی كه منفعل بازی می‌كند تا انتهای عمر منفعل می‌شود.برخی خانواده‌ها مانع انجام بازیهای الكترونیكی از سوی فرزندان خود می‌شوند و در واقع با مخالفت كردن فرزندان را نسبت به استفاده از این بازیها حریا تر می‌كنند و از طرفی كودكان از هر فرصتی حتی پنهانی سعی در استفاده از این بازیها دارند.
● نتیجه گیری:
در چند سال اخیر كامپیوتر و اینترنت بتدریج تا حدی جای تلویزیون را گرفته است و احتمال می‌رود كه در آینده‌یی نزدیك نقش عمده تری از تلویزیون را در زندگی كودكان و نوجوانان داشته باشد. در صورتی كه از این فناوری صحیح استفاده شود اثرات مثبتی دارد. در حالی كه تحقیقات بیانگر خطراتی ناشی از كاربرد بی رویه و غلط از آن است كه تمامی كاربران بویژه كودكان را تهدید می‌كند. برای اطمینان از استفاده بهینه و اینكه كامپیوتر زندگی كودكان را در حال و آینده بهبود ببخشد، بطوركلی توجه به پیشنهادهای زیر كمك كننده است:
▪ آشنایی والدین با كامپیوتر و گذراندن دوره‌های آموزشی در این زمینه و در صورت لزوم یادگیری برخی نكات از كودكان.
▪ صحبت با كودكان در مورد نحوه استفاده از كامپیوتر از سوی آنان و خطراتی كه در هنگام آنلاین شدن ممكن است آنها را تهدید كند.
▪ قرار دادن كامپیوتر در مكانی از منزل كه بتوان فعالیتهای كودك را تحت نظر داشت.
محدود كردن زمان استفاده از كامپیوتر، در صورتی كه وی از تماسهای اجتماعی خود كاسته باشد. استفاده بیش از حد از كامپیوتر معمولا نشانگر یك مشكل است.
▪ همراهی با كودكان هنگام حضور آنان در اتاق‌های گفت‌وگو اینترنتی .
▪ بررسی نامه‌های الكترونیكی كودكان و حذف پیام‌های نامتناسب.
▪ استفاده از نرم افزارهای فیلتر كننده برای جلوگیری از مشاهده محتویات نامناسب. چنین نرم افزارهایی همچنین می‌توانند نشانی تمام سایتهای كه كودك به آنها سر زده را ثبت كنند تا والدین بعدا آنها را بررسی كنند. البته هیچ یك از نرم افزارها نمی توانند جایگزین همراهی والدین با كودكان شوند.
▪ برنامه‌ها متناسب با رشد و تكامل كودك باشند.
▪ تشویق كودك به تعامل با خانواده به جای استفاده بیش از حد از كامپیوتر.
▪ كامپیوتر به عنوان ابزار مكمل آموزشی باشد نه تنها راه آموزشی.
▪ تهیه برنامه‌های آموزشی برای والدین، معلمین و دیگر افرادی كه با كودكان كار می‌كنند.
پژوهشهای در مورد اؤرات استفاده از كامپیوتربر تكامل فیزیكی، هوشی، عقلی، اجتماعی و روانی كودكان انجام گیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر