پس از گذشت ۳۵ سال از عمر شبكه جهانی اینترنت، دانشمندان ابهامات جدیدی را در خصوص ادامه حیات آن مطرح كرده اند.
در سال ۱۹۶۹ شبكه جهانی امروز فقط مجموعه ای از چند رایانه كوچك بود كه تعداد مشابهی از پژوهشگران علمی از آن استفاده مختصری می كردند ولی آخرین آمارها حكایت از آن داشت كه شمار كاربران این رسانه از سقف حیرت انگیز یك میلیارد نفر هم عبور كرده است.
رایانه های آن زمان اگرچه از نظر حجم پردازش بسیار كوچك بودند ولی در مجموع فضای فیزیكی زیادی را به خود اختصاص می دادند و شاید به همین دلیل بود كه شمار مشتركان اینترنت از حد چند دانشگاه متمول غربی فراتر نمی رفت.
رشد روزافزون اینترنت بیش از هر عامل دیگری مدیون ابداع شدن رایانه های شخصی (PC) است. این دستگاه های جمع وجور راه خود را به خانه های مردم عادی باز كردند و پشت سر آنها جاده همه گیر شدن اینترنت نیز صاف شد.
البته نمی توان منكر ارزش نوآوری های تیم برنزلی شد كه با خلاقیتی كودكانه برای قرار دادن عكس هایش روی یك شبكه شبه مخابراتی كوشید و به این ترتیب با پایه گذاردن همان سه W مشهور پدر شبكه جهانی لقب گرفت. با قاطعیت می توان گفت حتی ذهن بارور برنزلی هم نمی توانست حدس بزند كه اینترنت روزی به مهمترین و فراگیرترین رسانه عصر خود تبدیل خواهد شد.
این گستردگی همواره نیز مثبت نبوده و همه افرادی كه به اینترنت روی آورده اند از آن در راه درست استفاده نكرده اند.
اقبال عمومی و سریع به اینترنت از آن یك رسانه مشخص ساخته كه نور آن قسمت های تاریك تر بسیاری از فرهنگ ها و تمدن ها را نیز روشن می سازد و در دسترس دیگران قرار می دهد. استفاده از اینترنت برای مقاصد غیراخلاقی، تبعیض نژادی، آزار كودكان و حتی هرزنامه ها (Spam) نشان دهنده آن است كه باید از فرا رسیدن عصر زوال فرهنگ آنلاین ترسید.
شاید امروزه ما داریم بهای آزادی های شبكه ای دهه های پیشین خود را می پردازیم.
● فاجعه پیش رو
برخی از كارشناسان معتقدند كه اینترنت در میان فشار ناظرانه دولت ها از یك سو و فشار استفاده های بحث برانگیز از سوی دیگر گرفتار آمده است و هیچ راه حل قاطعی برای برون رفت از این فشار روزافزون وجود ندارد.
برخی دیگر چون كمپانی اینتل مطمئن هستند كه اینترنت به لحاظ فنی محكوم به فناست و از هم اكنون به دنبال ایجاد یك شبكه جهانی پیشرفته تر با زیرساخت های مطمئن تر هستند كه به Internet۲ موسوم شده است.
بسیاری هم استدلال می كنند ضعف اساسی اینترنت سرانجام منجر به سقوط آن بر اثر یك حمله تروریستی خواهد شد؛ یك یازدهم سپتامبر اینترنتی. اگرچه هر یك از این پیشگویی ها آینده ای متفاوت را برای اینترنت در نظر می آورند ولی در نهایت یك نظریه واحد در تمامی آنها مشترك است كه می توان آن را به «حتمی بودن وقوع یك فاجعه» تعبیر كرد.
در واقع همه پیش بینی ها هم درباره آینده اینترنت به فنا شدن این رسانه محبوب ختم نمی شود و برخی نظریه ها در پی ترسیم آینده روشن تری برای اینترنت هستند.
این گونه استدلال ها وجود نقایص فنی و نظری مختلف در كاركردها و اینترنت را نفی نمی كنند ولی به نظر آنها اینترنت همانند یك كشور گسترده با مرزهای وسیع است كه اغلب در سرحدات خود دچار ناآرامی هایی می شود ولی در نهایت پایتخت و قلب آن امن باقی می ماند.
مردم این كشور كه در حقیقت كاربران اینترنت هستند صاحبان واقعی شبكه جهانی به حساب می آیند و بنابراین هر جا كه اشتباهی رخ دهد یا امور بر وفق مراد پیش نرود سرانجام خود كاربران وصله های ناجور را جدا و بر زخم ایجاد شده یك پیوند مؤثرتر می زنند.
در اغلب موارد ما خود اصلاً متوجه این سازوكار پیچیده نمی شویم ولی این فرآیند بازتولید در اینترنت همچنان به راه خود ادامه می دهد.
● مثال ها
برای خود درمانی اینترنت مثالهای فراوانی وجود دارد. زمانی با وجود غول هایی چون یاهو، مایكروسافت و گوگل همه فكر می كنند اینترنت نیز مانند دنیای رسانه های صوتی- تصویری گرفتار انحصارطلبی چند شركت عظیم چند ملیتی خواهد شد ولی ظهور نوع جدیدی از خبررسانی اینترنتی در قالب وبلاگ و اتاق های گفت وگو (chat room) توانست بر این بدبینی خط بطلان بكشد. شاید انتقاد مدیر شركت نت اسكیپ از «برنزلی» خالق وب هم خود یك مثال قابل توجه باشد چون او زمانی پیرمرد را متهم می كرد با قرار دادن عكس هایش برای اولین بار روی اینترنت آن را از نظر فنی به نابودی كشانده است چرا كه شبكه جهانی نمی تواند چنین حجم سنگینی از تصاویر بزرگ را تحمل كند. امروزه ما می دانیم كه او اشتباه می كرد و با افزایش سرعت دسترسی به اینترنت و ابداع ماهواره و فیبرهای نوری نه تنها تصاویر سنگین بلكه فایل های صوتی و تصویری هم مشكل بزرگی نیستند.
حتی زمانی تصور می شد كه خطوط تلفن توانایی پاسخگویی نیاز به سرعت های جدید را ندارند و فیبرهای نوری بیش از حد گران هستند اما چند سالی است كه با استفاده از همان خطوط تلفن قدیمی می توان تا ۸ مگابایت هم سرعت دسترسی را افزایش داد.
● آینده سرمایه گذاری
شاید علت تمامی این پیش بینی های تیره و تار درباره آینده اینترنت كوشش كارشناسان برای تبرئه خود باشد. تلاش برای جذب بودجه بیشتر هم می تواند دلیل خوبی به نظر برسد چرا كه برای ایمن كردن یك سرمایه گذاری آسیب پذیر باید خرج كرد.
علم احتمالات هم در این زمینه می تواند گمراه كننده باشد چرا كه شما می نشینید، پارامترها را در نظر می گیرید و آنها را روی نمودار پیاده می كنید. نمودارها به شما می گویند به زودی همه چیز منفجر خواهد شد ولی در واقع تجربه سالهای گذشته نشان داده پیش از این هرگاه چنین پیش گویی هایی انجام گرفته، تغییر پارامترهای اساسی فاجعه را دور ساخته است
در سال ۱۹۶۹ شبكه جهانی امروز فقط مجموعه ای از چند رایانه كوچك بود كه تعداد مشابهی از پژوهشگران علمی از آن استفاده مختصری می كردند ولی آخرین آمارها حكایت از آن داشت كه شمار كاربران این رسانه از سقف حیرت انگیز یك میلیارد نفر هم عبور كرده است.
رایانه های آن زمان اگرچه از نظر حجم پردازش بسیار كوچك بودند ولی در مجموع فضای فیزیكی زیادی را به خود اختصاص می دادند و شاید به همین دلیل بود كه شمار مشتركان اینترنت از حد چند دانشگاه متمول غربی فراتر نمی رفت.
رشد روزافزون اینترنت بیش از هر عامل دیگری مدیون ابداع شدن رایانه های شخصی (PC) است. این دستگاه های جمع وجور راه خود را به خانه های مردم عادی باز كردند و پشت سر آنها جاده همه گیر شدن اینترنت نیز صاف شد.
البته نمی توان منكر ارزش نوآوری های تیم برنزلی شد كه با خلاقیتی كودكانه برای قرار دادن عكس هایش روی یك شبكه شبه مخابراتی كوشید و به این ترتیب با پایه گذاردن همان سه W مشهور پدر شبكه جهانی لقب گرفت. با قاطعیت می توان گفت حتی ذهن بارور برنزلی هم نمی توانست حدس بزند كه اینترنت روزی به مهمترین و فراگیرترین رسانه عصر خود تبدیل خواهد شد.
این گستردگی همواره نیز مثبت نبوده و همه افرادی كه به اینترنت روی آورده اند از آن در راه درست استفاده نكرده اند.
اقبال عمومی و سریع به اینترنت از آن یك رسانه مشخص ساخته كه نور آن قسمت های تاریك تر بسیاری از فرهنگ ها و تمدن ها را نیز روشن می سازد و در دسترس دیگران قرار می دهد. استفاده از اینترنت برای مقاصد غیراخلاقی، تبعیض نژادی، آزار كودكان و حتی هرزنامه ها (Spam) نشان دهنده آن است كه باید از فرا رسیدن عصر زوال فرهنگ آنلاین ترسید.
شاید امروزه ما داریم بهای آزادی های شبكه ای دهه های پیشین خود را می پردازیم.
● فاجعه پیش رو
برخی از كارشناسان معتقدند كه اینترنت در میان فشار ناظرانه دولت ها از یك سو و فشار استفاده های بحث برانگیز از سوی دیگر گرفتار آمده است و هیچ راه حل قاطعی برای برون رفت از این فشار روزافزون وجود ندارد.
برخی دیگر چون كمپانی اینتل مطمئن هستند كه اینترنت به لحاظ فنی محكوم به فناست و از هم اكنون به دنبال ایجاد یك شبكه جهانی پیشرفته تر با زیرساخت های مطمئن تر هستند كه به Internet۲ موسوم شده است.
بسیاری هم استدلال می كنند ضعف اساسی اینترنت سرانجام منجر به سقوط آن بر اثر یك حمله تروریستی خواهد شد؛ یك یازدهم سپتامبر اینترنتی. اگرچه هر یك از این پیشگویی ها آینده ای متفاوت را برای اینترنت در نظر می آورند ولی در نهایت یك نظریه واحد در تمامی آنها مشترك است كه می توان آن را به «حتمی بودن وقوع یك فاجعه» تعبیر كرد.
در واقع همه پیش بینی ها هم درباره آینده اینترنت به فنا شدن این رسانه محبوب ختم نمی شود و برخی نظریه ها در پی ترسیم آینده روشن تری برای اینترنت هستند.
این گونه استدلال ها وجود نقایص فنی و نظری مختلف در كاركردها و اینترنت را نفی نمی كنند ولی به نظر آنها اینترنت همانند یك كشور گسترده با مرزهای وسیع است كه اغلب در سرحدات خود دچار ناآرامی هایی می شود ولی در نهایت پایتخت و قلب آن امن باقی می ماند.
مردم این كشور كه در حقیقت كاربران اینترنت هستند صاحبان واقعی شبكه جهانی به حساب می آیند و بنابراین هر جا كه اشتباهی رخ دهد یا امور بر وفق مراد پیش نرود سرانجام خود كاربران وصله های ناجور را جدا و بر زخم ایجاد شده یك پیوند مؤثرتر می زنند.
در اغلب موارد ما خود اصلاً متوجه این سازوكار پیچیده نمی شویم ولی این فرآیند بازتولید در اینترنت همچنان به راه خود ادامه می دهد.
● مثال ها
برای خود درمانی اینترنت مثالهای فراوانی وجود دارد. زمانی با وجود غول هایی چون یاهو، مایكروسافت و گوگل همه فكر می كنند اینترنت نیز مانند دنیای رسانه های صوتی- تصویری گرفتار انحصارطلبی چند شركت عظیم چند ملیتی خواهد شد ولی ظهور نوع جدیدی از خبررسانی اینترنتی در قالب وبلاگ و اتاق های گفت وگو (chat room) توانست بر این بدبینی خط بطلان بكشد. شاید انتقاد مدیر شركت نت اسكیپ از «برنزلی» خالق وب هم خود یك مثال قابل توجه باشد چون او زمانی پیرمرد را متهم می كرد با قرار دادن عكس هایش برای اولین بار روی اینترنت آن را از نظر فنی به نابودی كشانده است چرا كه شبكه جهانی نمی تواند چنین حجم سنگینی از تصاویر بزرگ را تحمل كند. امروزه ما می دانیم كه او اشتباه می كرد و با افزایش سرعت دسترسی به اینترنت و ابداع ماهواره و فیبرهای نوری نه تنها تصاویر سنگین بلكه فایل های صوتی و تصویری هم مشكل بزرگی نیستند.
حتی زمانی تصور می شد كه خطوط تلفن توانایی پاسخگویی نیاز به سرعت های جدید را ندارند و فیبرهای نوری بیش از حد گران هستند اما چند سالی است كه با استفاده از همان خطوط تلفن قدیمی می توان تا ۸ مگابایت هم سرعت دسترسی را افزایش داد.
● آینده سرمایه گذاری
شاید علت تمامی این پیش بینی های تیره و تار درباره آینده اینترنت كوشش كارشناسان برای تبرئه خود باشد. تلاش برای جذب بودجه بیشتر هم می تواند دلیل خوبی به نظر برسد چرا كه برای ایمن كردن یك سرمایه گذاری آسیب پذیر باید خرج كرد.
علم احتمالات هم در این زمینه می تواند گمراه كننده باشد چرا كه شما می نشینید، پارامترها را در نظر می گیرید و آنها را روی نمودار پیاده می كنید. نمودارها به شما می گویند به زودی همه چیز منفجر خواهد شد ولی در واقع تجربه سالهای گذشته نشان داده پیش از این هرگاه چنین پیش گویی هایی انجام گرفته، تغییر پارامترهای اساسی فاجعه را دور ساخته است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر