به

منوچهر مطیعی تهرانی دسته‌ای از معبران اصلاً درباره به چیزی ننوشته‌اند. گوئی در منطقه‌ای که آنها می‌زیسته‌اند به وجود نداشته و آنها این میوه معطر و خوشبو را نمی‌شناختند تا در اطرافش تعابیری بنویسند. آنها هم که درباره به نوشته‌اند چنان عقاید مختلفی ابراز داشته اند که خواننده نمی‌داند کدامین را به عنوان تعبیر درست و دقیق بپذیرد. از امام صادق علیه السلام نقل است که اگر به وقت و به فصل رسیدن یعنی پائیز دیده شود و سبز باشد فرزند است و در غیر فصل یعنی در فصول دیگر سال رنگش زرد باشد بیماری است. برخی از معبران نیز همین نظر را دارند ولی عده‌ای دیگر معتقدند که دیدن به در خواب چه به فصل باشد و چه غیر فصل نیکو است و دلیل بیماری نمی‌تواند باشد. در افسانه ها نقل است که آدم و حوا چون از بهشت خداوند رانده شدند و هر یک به گوشه‌ای از زمین خاکی فرود آمدند، جبرئیل حامی وحی و فرشته مقرب به هنگام خروج آدم از بهشت یک به او داد. به همین علت بر مبنای این افسانه می‌گویند دیدن به در خواب نشانی است از سرگردانی و پریشانی و شکست و ناکامی و دسته‌ای دیگر از معبران به‌علت رنگ به که زرد است آن را نشان بیماری و کسالت دانسته اند. اما به میوه‌ای است خوش طعم و معطر با مزه‌ای خوب که از آن اغذیه و مربا و شربت تهیه می‌کنند و دیدنش در خواب نیک است به هر حال که باشد چه سبز و چه زرد و چه پخته و چه خام و ناپخته.