زهر

منوچهر مطیعی تهرانی

معبران معتقدند که زهر مال حرام است ولی بهترین توجیه را از امام صادق علیه‌السلام روایت می‌کنند که زهر در خواب (فرو خوردن خشم) است. به وقتی که کنترل اعصاب می‌رود که از کف انسان خارج شود فروخوردن خشم چون زهر کشنده و تلخ و ناگوار است. مال حرام نیز تلخ است و ناگوار. برخی دیگر از معبران نوشته‌اند که زهر در خواب‌های ما، نفعی است که به رنج و تعب حاصل شود، هزینه‌کردن چنین مالی نیز بردارنده‌اش دشوار و تلخ است. با توجه به تأویلاتی که نقل شد چنانچه در خواب دیدید که زهر دارید مالی با مشخصات فوق به چنگ می‌آورید یا خشم خود را فرو می‌برید. اگر دیدید زهر به کسی می‌دهید بر خلاف آنچه در بیداری اتفاق می‌افتد به او دوستی و محبت می‌کنید و غمش را می‌خورید و اندوهش را می‌کاهید. اگر دیدید که در خواب زهر خورده‌اید ندامت می‌کشید یا دست به کاری بس دشوار می‌زنید. اگر در خواب دیدید که مسموم شده‌اید و آثار ‌مسمومیت در شما پدید آمده موردی پیش می‌آید که خشم خود را فرو می‌خورید یا مالی حرام و نادرست به چنگ می‌آورید که گرفتار عوارض نامیمون آن آشنا می‌شوید. همین تعبیر است اگر دیگری را در خواب دیدید که سم خورده و آثار مسمومیت در او پیدا شده است. اگر کسی به زور به شما سم بدهد در حق شما محبت می‌کند یا مورد عنایت بزرگی قرار می‌گیرید و اگر خودتان با رغبت سم بخورید کاری خلاف میل خویش انجام می‌دهید. خود بیننده خواب با در نظر گرفتن موقعیتی که در بیداری دارد و کارهائی که می‌خواهد انجام دهد می‌تواند تعابیر درست را بیابد با این وجود زهر از آن چه گفته شد بیرون نیست. تئوری‌های فروید نیز موید این عقیده می‌تواند باشد.