بخشیدن

منوچهر مطیعی تهرانی

انسان همیشه از مال و دارایی خودش می‌بخشد و بخشش از دارائی دیگران بخشیدن نامیده نمی‌شود مال نیز چیزی است که انسان به آن متکی و دل بسته است و همچنان که در بیداری به دشواری می‌توانیم از مال و دارائی خویش چشم بپوشیم و آن را به دیگری بدهیم و ببخشیم و در خواب نیز بخشیدن گویای نگرانی و تشویش ما است از آن چه داریم و سال ها به زحمت اندوخته و فراهم آورده ایم. وقتی در خواب می‌بینیم که مال خود را می‌بخشیم بیمناکیم که به دارائی ما تجاوز شود و این به اشکال مختلف در خواب های ما شکل می‌گیرد. وقتی می‌بینیم مال خویش را در راه خیر بذل می کنیم و می‌بخشیم یا به اقربا و خویشان خود می دهیم نشانه آن است که در روزهای آینده دست به حل مشکلی می‌زنیم که حل آن فقط با بذل مال امکان پذیر است. از ابن سیرین نقل است که این نوع بخشش می‌گوید فرزند خویش را زن می دهیم یا به دختر خود جهیزیه سنگین اختصاص داده و او را به خانه شوهر می‌فرستیم و چنان چه در این شرایط نیستیم خویشاوندی را از مشکل می‌رهانیم.

چنان چه ببینیم مال خود را به بیگانه و ناشناس می‌دهیم تشویش مرگ خود را داریم و ناخودآگاه نگران این هستیم که دارایی ما به دست نزدیکان یا بیگانگان تقسیم شود و از بین برود. بهتر این است که بیننده چنین خوابی صدقه بدهد یا مستمندی را از فقر و مسکنت برهاند چون به این وسیله اثر خواب را از بین می‌رود. اگر در خواب ببنیم که دسته های اسکناس را از جیب و کیف بیرون می‌آوریم یا مشت سکه‌های طلا را به هوا می‌پاشیم و به دیگران از آشنا و غریبه می بخشیم گویای این است که در اعماق روح خویش چشم به راه حادثه‌ای هستیم که حدس می‌زنیم در جریان آن ثروتمند و پو‌لدار می‌شویم چرا که توقعات ناخودآگاه ما به صورت اعمال خودمان شکل می‌گیرند. چنان چه دیدیم کسی که او را نمی‌شناسیم به ما چیزی می‌بخشد با انسانی بخیل روبه رو می‌شویم. اگر دیدید به آشنائی چیزی می‌بخشید به کسی که او را می‌شناسید، بی‌تردید آن شخص از شما آزردگی دارد که خودتان هم می‌دانید. در صدد دل جوئی او برآئید و تحقیق کنید که چرا از شما دل تنگ می‌باشد.